بررسی وضعیت تنگی تنه اصلی شریان کرونر چپ در مراجعه کنندگان به بیمارستان دکتر شریعتی تهران طی سال های 76-1369

Abstract

سابقه و هدف: با توجه به شیوع بیماری آترواسکلروز عروق کرونر و عوارض مهم آن مانند انفارکتوس میوکارد و مرگ و میر بالای آن و ویژگی خاص درگیری قسمت تنه اصلی شریان کرونر چپ (LMCAD) که به همراه مرگ و میر بالاتر از یک طرف و سودمندی بیشتری در اقدام درمانی جراحی بای پاس در آن ها نسبت به درمان دارویی و تعیین ارتباط ریسک فاکتورها با آن و حضور یا عدم حضور علایم بالینی و بررسی وضعیت و ویژگی های تنگی LMCA و ارتباط آن با سایر تنگی ها در قسمت های مختلف کرونر چپ و راست، این مطالعه بر روی بیمارانی که تحت آنژیوگرافی عروق کرونر در بیمارستان دکتر شریعتی تهران طی سال های 73-1369 قرار گرفته بودند، صورت پذیرفت. مواد و روش ها: پژوهش حاضر با روش مطالعه داده های موجود (Existing data) بیماران بستری شده در بیمارستان دکتر شریعتی تهران که آنژیوگرافی عروق کرونر شده اند طی 5 سال افرادی که هیچ گونه شاهد بالینی و یا پاراکلینیکی مبنی بر بیماری روماتیسمی و یا بیماری های قلبی مادرزادی نداشتند، بیماران دارای بیماری تنه اصلی کرونر چپ LMCAD انتخاب شدند. خصوصیات فردی، علایم بالینی، عوامل خطر قلبی-عروقی و نتایج آنژیوگرافی استخراج و در فرم اطلاعاتی ثبت گردید. یافته ها: از 1479 بیمار، 10% دارای LMCAD بودند. نود و چهار درصد بیماران دارای علامت بالینی مانند درد سینه یا تنگی نفس بودند. شایع ترین عامل خطر همراه با این بیماری هیپرلیپیدمی (در 71% موارد) می باشد. هیپرکلسترول با 60% شایع ترین عامل خطر، همراه و افزایش فشار خون شریانی با کمترین میزان شیوع همراهی (25%) را داشت. ناحیه دیستال با 75% شایع ترین محل تنگی در LCMAD و کمترین شیوع در ناحیه ostium (1%) بود. توزیع LMCA به ترتیب در طول تنه، (11%) در قسمت میانی (6%) و 5% در قسمت پروکزیمال و در 2% درگیری به صورت ectatic بود. توزیع شدت تنگی در LMCA حاکی از بیشترین میزان شیوع مربوط به تنگی های 30% و کمترین میزان مربوط به انسدادهای بالاتر از 90% می باشد. به عبارتی دیگر، 55% بیماران دارای تنگی 40% یا بیشتر بودند. در بررسی ارتباط LMCAD با تنگی در سایر قسمت های کرونری، شایع ترین تنگی همراه در شریان CX (سیرکومفلکس) با 79% موارد و قسمت پروکزیمال شریان نزولی (LAD) در 75% موارد بود. در قسمت دیستال LAD (شریان خلفی نزولی) با 13% و شریان خلفی نزولی با 19% کمترین شیوع همراهی را داشتند. نتیجه گیری: تنگی شریان کرونری بخصوص در قسمت تنه اصلی شریان کرونر بیماری شایع و با مرگ و میر بالایی همراه است و بررسی صفات بالینی و شیوع عوامل خطر و صفات آنژیوگرافی و ارتباط این تنگی با تنگی های سایر قسمت های کرونری باعث شناخت بیشتر LMCAD می گردد.