تاثیر اولتراسوند درمانی در ترمیم استخوان خرگوش

Abstract

سابقه و هدف: با توجه به نتایج مختلف حاصل در ارتباط با آثار التیامی اولتراسوند درمانی بر التیام شکستگی ها، در تحقیق حاضر اثر اولتراسوند درمانی با بسامد 1.5MHz بر سرعت ترمیم استخوان خرگوش از دیدگاه بافت شناسی توصیفی بررسی گردید. مواد و روش ها: این بررسی با روش تجربی بر روی 28 خرگوش آزمایشگاهی نر از نژاد Dutch و سن تقریبی سه ماه با وزن 1200 گرم صورت پذیرفت. هر خرگوش در بیهوشی کامل با شرایط استریل، تحت عمل جراحی ضایعه استخوانی ناقص استخوان تیبیا در اندام عقبی سمت راست، قرار داده شد. سپس حیوانات به طور تصادفی به دو گروه شاهد و تجربی تقسیم گردیدند و پس از طی دوره های 5، 7، 9، 13، 15، 20 و 27 روزه مورد ارزیابی قرارگرفتند. روز جراحی روز صفر محسوب شد. از روز اول پس از عمل در گروه آزمایش، پانسمان اندام برداشته و موضع با الکل 70% ضد عفونی گردید. در مرحله بعد موضع جراحی تحت اولتراسوند درمانی با بسامد 1.5MHz نوع 2:8 و دوز 1W/cm² به مدت 7 دقیقه قرار داده شد. دوز درمانی در هفت روز، پنج مرتبه اعمال گردید. پس از اعمال اولتراسوند موضع دوباره با الکل 70% ضدعفونی و پانسمان تجدید شد. تمامی مراحل مذکور به غیر از اعمال اولتراسوند درمانی در گروه شاهد نیز انجام گرفت. پس از طی دوره های زمانی مذکور حیوانات با استنشاق اتر در فضای بسته کشته و استخوان تیبیای حیوان جهت مطالعات میکروسکوپی و ماکروسکوپی از بدن جدا شد. یافته ها: یک الگوی ترمیم دو مرحله ای را در استخوانی که در معرض اولتراسوند درمانی قرار گرفته بود، نشان داد. در مرحله اول (15 روز اول) سرعت التیام در گروه تجربی بیش از گروه شاهد بود و در مرحله دوم (از روز پانزدهم تا روز بیست و هفتم) عکس این حالت صادق بود. نتیجه گیری: استفاده از اولتراسوند درمانی در مراحل اولیه ترمیم استخوان (مراحل التهابی و پرولیفراتیو) باعث تسریع التیام و در مراحل ثانویه (تشکیل کال و تجدید ساختار) سبب کاهش آن می شود.