| dc.contributor.author | قربانیان, محمدتقی | fa_IR |
| dc.contributor.author | طریحی, تقی | fa_IR |
| dc.contributor.author | مصباح نمین, سید علیرضا | fa_IR |
| dc.contributor.author | نقدی, ناصر | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-23T22:40:07Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-13T22:40:07Z | |
| dc.date.available | 1399-08-23T22:40:07Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-13T22:40:07Z | |
| dc.date.issued | 2008-10-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1387-07-10 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | قربانیان, محمدتقی, طریحی, تقی, مصباح نمین, سید علیرضا, نقدی, ناصر. (1387). بررسی اثر دپرنیل بر تمایز سلول های استرومایی به سلول های عصبی تولیدکننده دوپامین در موش. دوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيض, 12(3), 1-6. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 1029-7855 | |
| dc.identifier.issn | 2008-9821 | |
| dc.identifier.uri | http://feyz.kaums.ac.ir/article-1-659-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/645668 | |
| dc.description.abstract | سابقه و هدف : سلولهای استرومایی مغز استخوان منبع با ارزشی برای پیوند اتوگرافت جهت استفاده بالینی در زمینه ترمیم سیستم عصبی مرکزی بوده و میتوانند به انواع ردههای سلولی از جمله سلولهای عصبی تمایز یابند. تحقیقات نشان داده دپرنیل در درمان بیماری نورودژنراتیو پارکینسون اثر دارد و دارای اثر تروفیک روی سلولهای عصبی در محیط in vitro میباشد. در این تحقیق اثر داروی دپرنیل بر تمایز سلولهای استرومایی به سلولهای عصبی تولیدکننده دوپامین مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روشها: به روش ایمنوسیتوشیمی با استفاده از آنتیبادی تیروزین هیدروکسیلاز و اندازهگیری میانجیهای عصبی دوپامین به روش HPLC تمایز BMSCs به سلولهای شبهعصبی بررسی شد. همچنین به روش RT-PCR بیان ژن عامل نوروتروفیک BDNF در BMSCs مورد مطالعه قرار گرفت. دادهها با آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج : نتایج بررسی مولکولی نشاندهندهی افزایش بیان ژن BDNF توسط سلولهای القا شده با دپرنیل است. بررسی ایمنوسیتوشیمی (تیروزین هیدروکسیلاز) و کروماتوگرافی مایع با کارکرد بالا ( HPLC ) نشان داد که داروی دپرنیل با غلظت 8-10 مولار ظرفیت تمایز BMSCs به سلولهای دوپامینرژیک و تولید و ترشح دوپامین را دارا است. نتیجهگیری: سلولهای استرومایی میتوانند به سلولهای شبهعصبی تمایز یافته و برای پیوند سلولی مورد استفاده قرار گیرند. | fa_IR |
| dc.format.extent | 5152 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی کاشان | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | دوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيض | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Feyz Journal of Kashan University of Medical Sciences | en_US |
| dc.subject | سلولهای استرومایی مغز استخوان | fa_IR |
| dc.subject | دپرنیل | fa_IR |
| dc.subject | دوپامین | fa_IR |
| dc.subject | کروماتوگرافی مایع با کارکرد بالا | fa_IR |
| dc.subject | عمومى | fa_IR |
| dc.title | بررسی اثر دپرنیل بر تمایز سلول های استرومایی به سلول های عصبی تولیدکننده دوپامین در موش | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي | fa_IR |
| dc.citation.volume | 12 | |
| dc.citation.issue | 3 | |
| dc.citation.spage | 1 | |
| dc.citation.epage | 6 | |
