بررسی اثر تمرین تعادلی و پیلاتس بر روی تعادل ایستا و عملکردی مردان سالمند

Abstract

سابقه و هدف: تغییرات فیزیولوژیکی مربوط به افزایش سن و مشکلات عضلانی می تواند خطر حوادث و افتادن که از مشکلات عمده در افراد سالمند و عامل مهمی در مرگ و میر آنها است را افزایش دهد. مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثر 6 هفته تمرین تعادلی و پیلاتس بر روی تعادل ایستا و تعادل عملکردی سالمندان انجام شده است. مواد و روش ها: این پژوهش نیمه تجربی بر روی 30 سالمند انجام شد. نمونه ها به صورت در دسترس انتخاب شده و به روش تصادفی در سه گروه تمرین تعادلی، پیلاتس و کنترل تقسیم شدند. افراد بر اساس BMI و تعادل ایستای لک لک در گروه ها همگن شدند. نخست تعادل ایستا با آزمون لک لک و تعادل عملکردی با آزمون رفت و برگشت سنجش شد. پس از 6 هفته تمرین (هفته‌ای سه جلسه) آزمون ها در وضعیتی مشابه تست اولیه تکرار گردید. نتایج: میانگین زمان تعادل ایستا و تعادل عملکردی قبل از مداخله به ترتیب 72/6±71/10 و 55/0±51/5 بود که بعد از تمرین تعادلی به 8/88±28/42 و 0/90±4/42 رسید و مقایسه آماری بهبود معنی داری را نشان می دهد (0/001=P=0/023,P). این در حالی بود که بعد از تمرین پیلاتس فقط میانگین تعادل ایستا بهبود معنی داری را نشان داد (0/027=P). نتیجه گیری: شش هفته (هفته‌ای سه جلسه) تمرین تعادلی باعث بهبود تعادل ایستا و عملکردی و تمرین پیلاتس باعث بهبود تعادل ایستا در سالمندان می گردد.