نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorاحسانی, مجیدfa_IR
dc.contributor.authorعطوف, فاطمهfa_IR
dc.contributor.authorنصری, نداfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T22:39:24Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T22:39:25Z
dc.date.available1399-08-23T22:39:24Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T22:39:25Z
dc.date.issued2016-06-01en_US
dc.date.issued1395-03-12fa_IR
dc.identifier.citationاحسانی, مجید, عطوف, فاطمه, نصری, ندا. (1395). تحلیل بقای بیماران مبتلا به سرطان پستان تحت رژیم های آنتراسیکلین به تنهائی و آنتراسیکلین همراه با تاکسان ها در بازه زمانی 1383 تا1391. دوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيض, 20(2), 180-187.fa_IR
dc.identifier.issn1029-7855
dc.identifier.issn2008-9821
dc.identifier.urihttp://feyz.kaums.ac.ir/article-1-3031-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/645604
dc.description.abstractسابقه و هدف: سرطان پستان شایع ­ترین سرطان در بین زنان ایالات متحده می­ باشد. و پیشگیری، تشخیص زودهنگام و درمان آن از مهم­ترین و مطرح ­ترین مباحث علمی روز دنیا است. مرگ­ومیر ناشی از این بیماری از سال 1990 در ایالات متحده تا 24 درصد کاهش یافته است. هدف این مطالعه تحلیل بقای بیماران مبتلا به سرطان پستان تحت رژیم های آنتراسیکلین به­ تنهائی و آنتراسیکلین همراه با تاکسان­ ها می­ باشد. مواد و روش­ ها: در این مطالعه کوهورت تاریخی، بیماران مبتلا به سرطان پستان مراجعه­ کننده به درمانگاه­ های آنکولوژی طی سال ­های 1391-1383، در دو گروه درمانی تحت رژیم­ های­ آنتراسیکلین و آنتراسیکلین همراه با تاکسان­ ها قرار گرفتند. بیماران تا خروج از مطالعه یا فوت تحت پیگیری بودند. هر 6 ماه یک­بار بیماران با گرافی قفسه سینه، شکم و لگن و سی­تی­اسکن بر حسب نیاز و آزمایش خون هر 3 ماه یک­بار بررسی می­­شدند. هم­ چنین، نمونه ­ها از لحاظ گیرنده­ های استروژن، پروژسترون و HER2Neu مشخص شدند. پس از جمع آوری اطلاعات، بیماران از نظر بقا تجزیه و تحلیل شدند. نتایج: از 160 بیمار، 80 نفر در دو گروه درمانی قرار داشتند. بین دو گروه تفاوت معنی ­داری در سن، گیرنده استروژن، پروژسترون، و HER2 Neu، اندازه و نوع تومور، تعداد گره لنفی درگیر و متاستاز پیدا نشد، اما میزان مرگ و عود در گروه آنتراسیکلین به ­ترتیب برابر 12/5 و 7/5 درصد بود که نسبت به گروه تاکسان ­ها با میزان مرگ 3/8 درصد و بدون هیچ عودی به­ طور معنی­ داری بالاتر بود. هم ­چنین، میزان بقا نیز در گروه تاکسان­ ها بالاتر بود. نتیجه­ گیری: استفاده از تاکسان ­ها در شیمی­ درمانی بیماران سرطان پستان سبب کاهش مرگ و عود بیماری و افزایش میزان بقا می­ شود. بنابراین، می­ توان با استفاده از تاکسان­ ها در رژیم درمانی آنها امید به زندگی را افزایش داد.fa_IR
dc.format.extent261
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی کاشانfa_IR
dc.relation.ispartofدوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيضfa_IR
dc.relation.ispartofFeyz Journal of Kashan University of Medical Sciencesen_US
dc.subjectبقای بیمارانfa_IR
dc.subjectآنتراسیکلینfa_IR
dc.subjectتاکسانfa_IR
dc.subjectسرطان پستانfa_IR
dc.subjectmedicinefa_IR
dc.subjectparaclinicfa_IR
dc.titleتحلیل بقای بیماران مبتلا به سرطان پستان تحت رژیم های آنتراسیکلین به تنهائی و آنتراسیکلین همراه با تاکسان ها در بازه زمانی 1383 تا1391fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات بیماری های عفونی، دانشگاه علوم پزشکی کاشانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه آمار زیستی و اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی کاشانfa_IR
dc.contributor.departmentکمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی کاشانfa_IR
dc.citation.volume20
dc.citation.issue2
dc.citation.spage180
dc.citation.epage187


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد