تاثیر تزریق حاد متفورمین بر ذخیره حافظه موش های مدل آلزایمری شده با استرپتوزوسین در آزمون یادگیری احترازی مهاری

Abstract

سابقه و هدف: بیماری آلزایمر ارتباط نزدیکی با اختلال سیگنالینگ انسولین در مغز دارد و فرم خاصی از دیابت مغزی است که آن را دیابت نوع 3 نامیده اند. متفورمین، یکی از داروهای ضد مقاومت انسولینی است. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر درمانی متفورمین بر ذخیره حافظه موش های مدل آلزایمری شده با استرپتوزوسین در آزمون یادگیری احترازی مهاری انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی از 56 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار استفاده شد که به طور تصادفی به 7 گروه تقسیم شدند: گروه کنترل و گروه تیمار شده با استرپتوزوسین و گروه های تیمار شده با استرپتوزوسین به همراه سالین یا متفورمین. برای القای مدل آلزایمر، استرپتوزوسین (3 میلی گرم بر کیلوگرم) به درون بطن های جانبی تزریق شد. تمام موش ها در جعبه شاتل تحت آموزش احترازی مهاری قرار گرفتند. بلافاصله بعد از آموزش سالین یا متفورمین (50، 100 و200 میلی گرم بر کیلوگرم، درون صفاقی) به موش ها تزریق شد. تست به خاطر آوری دو روز بعد انجام گردید. نتایج: نتایج نشان داد که تزریق بعد از آموزش متفورمین به موش های مدل آلزایمری شده با استرپتوزوسین زمان سپری شده در ناحیه روشن قبل از ورود به ناحیه تاریک را به صورت وابسته به دوز افزایش می دهد. هم چنین، متفورمین به صورت وابسته به دوز باعث بهبود حافظه در موش های مذکور شد.نتیجه گیری: یافته های فوق نشان می دهد که تزریق بعد از آموزش متفورمین باعث افزایش وابسته به دوز حافظه در موش های مدل آلزایمری شده با استرپتوزوسین می شود.