تأثیر دگزامتازون وریدی بر تهوع و استفراغ بعد از عمل جراحی کوله سیستکتومی

Abstract

سابقه و هدف: تهوع و استفراغ از جمله عوارض مشترک اعمال جراحی و بی هوشی بوده که در اعمال جراحی به روش لاپاراسکوپی به دلیل پنوموپریتوان، بیشتر از اعمال دیگر دیده می شود. مطالعه حاضر به منظور بررسی اثر دگزامتازون بر تهوع و استفراغ بعد از عمل جراحی کوله سیستکتومی به روش لاپاراسکوپی در مرکز آموزشی درمانی آیت الله کاشانی شهرکرد اجراء گردید. مواد و روش ها: این مطالعه، به صورت کارآزمایی بالینی روی90 نفر از بیماران کاندید جراحی کوله سیستکتومی لاپاراسکوپیک که شرایط ورود به مطالعه را داشته انجام شد. بیماران به روش تصادفی ساده به دو گروه 45 نفره تقسیم شدند که 90 دقیقه قبل از شروع جراحی به گروه مداخله 8 میلی گرم دگزامتازون و به گروه شاهد 2cc نرمال سالین به صورت وریدی تزریق گردید. بروز تهوع و استفراغ تا 16 ساعت پس از جراحی به فواصل 4 ساعته به صورت جداگانه در پرسشنامه مربوطه ثبت و اطلاعات حاصله به وسیله آزمون-های آماری t ، فیشر و مجذور کای مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: مطالعه حاضر نشان داد 4 ساعت و 12 ساعت پس از جراحی بروز تهوع در گروه مداخله نسبت به گروه شاهد کمتر بود (02/0=P، 004/0=P) و 4 ساعت پس از عمل بروز استفراغ در گروه مداخله به طور معنی داری کمتر از گروه شاهد بود (013/0=P). نتیجه گیری: استفاده از دگزامتازون وریدی، قبل از جراحی کوله سیستکتومی لاپاراسکوپیک، از بروز تهوع و استفراغ پس از عمل می کاهد.