تاثیر متفورمین بر کاهش اثر آپوپتوتیک سیس‌پلاتین در سلول‌های آدنو‌کارسینومای معده

Abstract

سابقه و هدف: متفورمین یک داروی ضد دیابت نوع 2 است که دارای خصوصیات ضد سرطانی می­باشد. در این مطالعه به بررسی اثر داروی متفورمین بر سمیت سلولی داروی سیس پلاتین روی سلول‌های آدنوکارسینومای معده MKN45 پرداخته شده است. مواد و روش­ها: جهت بررسی حیات سلولی و آپوپتوز به­ترتیب از روش‌های MTT و فلوسایتومتری و جهت تعیین میزان بیان ژن‌های Survivin ، mTOR و AKT از روش Real-time PCR استفاده شد . کلیه آزمایشات سه بار تکرار شدند. نتایج: یافته­های مطالعه حاضر نشان دادند که متفورمین و سیس‌پلاتین به­تنهایی سبب کاهش حیات سلولی در سلول‌های سرطانی می‌شوند ولی در تجویز هم­زمان دو دارو، متفورمین سبب کاهش سمیت سلولی داروی سیس پلاتین می‌شود. در تجویز هم­زمان افزایش بیان سوروایوین و به طبع آن کاهش اثر ضد سرطانی سیس پلاتین مشاهده گردید. بنابراین، می‌توان نتیجه­گیری نمود که اثرات آنتاگونیستی این دو دارو می‌تواند وابسته به بیان سوروا ی وین باشد. از سوی دیگر نتایج نشان داده است که فعالیت ضد آپوپتوزی متفورمین در تیمار هم­زمان با سیس پلاتین، ناشی از افزایش بیان AKT است. نتیجه­گیری: به­نظر می‌رسد متفورمین گزینه مناسبی برای حساس کردن سلول‌‌ها به سیس‌پلاتین نمی‌باشد و در تجویز این دو دارو به­صورت هم­زمان اثرات آنتاگونیستی آن‌ها باید مورد توجه قرار گیرد.