مطالعه اثر حفاظتی ژل رویال بر بافت بیضه پس از القای سمّیت توسط نانوذرات نقره در موش سوری

Abstract

سابقه و هدف: با توجه به نقش نانوذرات نقره در القای استرس اکسیداتیو و خاصیت آنتی‌اکسیدانتی ژل رویال، هدف از این مطالعه بررسی اثر آنتی‌اکسیدانی ژل رویال در کاهش اثرات نامطلوب نانونقره بر روی بافت بیضه موش‌های بالغ بود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، 30 سر موش نر بالغ نژاد NMRI به 5 گروه، شامل: کنترل، شم (آب مقطر)، نانوذرات نقره با قطر 40 نانومتر (mg/kg/day500)، ژل رویال (mg/kg/day300) و گروه تیمار هم‌زمان ژل رویال و نانوذرات نقره (با دوزهای ذکرشده) به‌صورت خوراکی به ­مدت 35 روز، استفاده شدند. پس از اتمام تیمار، حجم کل بیضه، قطر و ارتفاع اپیتلیوم زایشی، تعداد کل سلول‌های جنسی و سرتولی با استفاده از تکنیک‌های استریولوژی مورد ارزیابی قرار گرفت. میزان ظرفیت آنتی‌اکسیدانی تام (TAC) (با استفاده از روش FRAP)، سطح مالون‌دی‌آلدئید (MDA) با روش اسپکتروفتومتری و تستوسترون سرم با استفاده از کیت الایزا اندازه‌گیری شد. نتایج: حجم کل بیضه، قطر اپیتلیوم زایشی، ارتفاع اپیتلیوم زایشی، تعداد کل سلول‌های اسپرماتید (دراز و گرد)، اسپرماتوسیت و سرتولی در گروه نانوذرات نقره در مقایسه با گروه کنترل به‌طور معنی‌داری کاهش یافت (P<0/001). افزایش معنی‌داری در سطح MDA و کاهش معنی‌داری در میزان ظرفیت آنتی‌اکسیدانی تام و سطح تستوسترون سرم در گروه نانوذرات نقره نسبت به کنترل یافت شد (P<0/05). پارامترهای فوق در گروه تیمار هم‌زمان نانوذرات نقره+ژل رویال، افزایش معنی‌داری را نسبت به گروه نانونقره نشان داد. نتیجه‌گیری: براساس نتایج به‌دست‌آمده، ژل رویال ممکن است در محافظت در برابر عوارض جانبی نانوذرات نقره مؤثر باشد و عملکرد سیستم تولیدمثل مردان را بهبود بخشد.