غربالگری هیپوتیروئیدی مادرزادی در شهرستان شهرکرد: بررسی شیوع و میزان فراخوان طی سال های 93-1385

Abstract

سابقه و هدف: بیماری مادرزادی هیپوتیروئیدی تنها در صورت تشخیص و درمان به­ موقع قابل پیشگیری است. مطالعه حاضر جهت بررسی نتایج غربالگری این بیماری از شروع برنامه (1385) تا سال 1393 انجام شده است.

مواد و روش ­ها: این مطالعه به ­صورت مقطعی انجام شد. تعداد 54468 نوزاد طی سال ­های 1385 تا 1393 تحت آزمون غربالگری قرار گرفتند و از این تعداد 111 نوزاد به ­عنوان بیمار شناسایی شدند. تحلیل داده ها با استفاده از شاخص­ های مرکزی و پراکندگی و آزمون­ دقیق فیشر انجام شد.

نتایج: بیشترین علت تکرار نمونه­ گیری مربوط به نامناسب بودن نمونه (59/2 درصد) بود. به­ طور کلی شیوع برابر 2 مورد در هزار مورد تولد بود و در دختر و پسر به­ ترتیب 1/9 و 2/2 مورد در هزار مورد تولد بود که این اختلاف از لحاظ آماری معنی­ دار نبود (0/346=P). میزان فراخوان به­ طور کلی 46/65 در هزار تولد بود. 27 درصد از بیماران سابقه ابتلا به بیماری کم­کاری تیروئید در فامیل داشتند. هم­ چنین، 27/9 درصد والدین بیماران ازدواج فامیلی داشتند. بیشترین سهم در بروز بیماری (33/4 درصد) در تابستان اتفاق افتاده بود.

نتیجه گیری: نتایج نشان داد که کیفیت نمونه ­گیری­ های اولیه از پاشنه پا چندان مناسب نبوده و لازم است با آموزش افرادی که مسئولیت نمونه­ گیری­ های اولیه را بر عهده دارند باعث کاهش نمونه­ گیری­ های مجدد و در نهایت مانع از دست دادن زمان درمان شد. شیوع کلی این بیماری طی این سال ­ها مشابه شیوع کلی در کشور و بالاتر از استاندارد جهانی می ­باشد.