ارتباط نسبت انگشت دوم به چهارم با نسبت دور کمر به لگن، توده عضلانی و قدرت در زنان یائسه

Abstract

سابقه و هدف: در پژوهش­ های گذشته نسبت انگشت دوم به چهارم دست به ­عنوان نشان­ گرسطح تستوسترون مطرح شده است و می‌تواند با سارکوپنی ناشی از افزایش سن مرتبط باشد. بر این اساس، پژوهش حاضر با هدف تعیین ارتباط بین نسبت انگشت دوم به چهارم با WHR (نسبت دور کمر به لگن)، توده عضلانی و قدرت در زنان یائسه انجام شد.

مواد و روش‌ها: تعداد 148 زن یائسه با میانگین سنی 4/38±53/74 سال به­ صورت هدف‌دار انتخاب شدند. ویژگی‌های آنتروپومتریک آزمودنی‌ها، شاخص توده عضله اسکلتی، قدرت فشردن دست و قدرت عضله چهار سر ران آنها اندازه‌گیری شد.

نتایج: نتایج نشان داد که نسبت انگشت دوم به چهارم ارتباط منفی و معنی ­داری با قدرت فشردن دست و قدرت عضله چهارسر ران دارد (0/62-r=، 0/51-r= و 0/001<P). هم چنین، بین نسبت انگشت دوم به چهارم با دور ساق پا و شاخص توده عضله اسکلتی ارتباط منفی ضعیفی مشاهده شد (به­ ترتیب 0/21- r=و 0/008P= ؛ 0/32- r= و0/001 P=). اما برخلاف آن بین نسبت انگشتان با WHR ارتباط معنی ­داری مشاهده نشد (0/14-r= و 0/08=P). علاوه براین، نتایج آنالیز رگرسیون نشان داد که نسبت انگشت دوم به چهارم قدرت پیش‌بینی بیشتری برای قدرت فشردن دست و قدرت عضله چهارسر ران دارد (به ­ترتیب، 0/38R2=، 0/26=R2 و 0/001<P).

نتیجه‌گیری: نسبت انگشت دوم به چهارم ارتباط قوی‌تری با قدرت فشردن دست و قدرت عضله چهارسر ران نسبت به سایر متغیرها در میان زنان یائسه دارد. لذا، می‌توان از آن برای بررسی احتمال کاهش قدرت عضلانی زنان یائسه استفاده کرد.