نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorحیدری, اکبرfa_IR
dc.contributor.authorنوری, محمدfa_IR
dc.contributor.authorصدقیانی, مهزادfa_IR
dc.contributor.authorآقاداود جلفائی, عصمتfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T22:38:15Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T22:38:15Z
dc.date.available1399-08-23T22:38:15Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T22:38:15Z
dc.date.issued2017-01-01en_US
dc.date.issued1395-10-12fa_IR
dc.identifier.citationحیدری, اکبر, نوری, محمد, صدقیانی, مهزاد, آقاداود جلفائی, عصمت. (1395). اثر اسید ایکوزاپنتاانوئیک بر بیان ژن های دخیل در مقاومت به انسولین سلول های گرانولوزای بیماران مبتلا به سندروم تخمدان پلی کیستیک. دوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيض, 20(6), 501-508.fa_IR
dc.identifier.issn1029-7855
dc.identifier.issn2008-9821
dc.identifier.urihttp://feyz.kaums.ac.ir/article-1-3223-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/645508
dc.description.abstractسابقه و هدف: سندروم تخمدان پلی­کیستیک (Polycystic ovary syndrome; PCOS) اغلب باعث کاهش اوولاسیون، ناباروری و مقاوت به انسولین می­ گردد. یکی از عوامل موثر در بروز این بیماری گیرنده ­های  Proxsisome proliferative–activated receptor gamma ((PPARγ می­ باشند که جزو گروهی از گیرنده­ های هست ه­ای هستند. آگونیست­ های PPARγ برای درمان مقاومت به انسولین، هیپرآندروژنیسم و اختلال عملکرد تخمدان در بیماران PCOS به­ کار می­ روند. اسیدهای چرب مثل EPA (Eicosa­penta­enoic acid) و متابولیت­ های آن ها، لیگاندهای طبیعی برای PPARγ بوده و گزینه مناسبی برای تنظیم بیان این ژن محسوب می­ شوند. مواد و روش ­ها: این مطالعه مورد- شاهدی روی 30 نفر از زنان مبتلا به سندروم تخمدان پلی ­کیستیک مراجعه­ کننده به مرکز باروری الزهرا تبریز جهت درمان IVF (in vitrofertilization) مراجعه کرده بودند، انجام شد. ابتدا سلول­ های گرانولوزا از مایع فولیکولی این افراد جمع­ آوری گردید و سپس در محیط آزمایشگاهی کشت داده شد. میزان بیان ژن های PPARγ و (Insulin-like growth factor 1)IGF-1 در سلول­ های گرانولوزا در محیط کشت و در محیط کشت به­ همراه EPA بررسی گردید. نتایج: بیان ژن PPARγ در سلول­ های گرانولوزای کشت شده در محیط تیمار شده با EPA در مقایسه با محیط کشت کنترل افزایش یافت و این افزایش در غلظت 100 میکرومول و زمان 48 ساعت بیشترین مقدار بود. هم­ چنین، افزایش بیان PPARγ منجر به افزایش ژن ­های درگیر در استروئیدوژنز یعنی IGF-1 شد، درحالی­ که بیان هر دو ژن در بیمارانPCOS  و در محیط کشت کنترل کاهش یافت. نتیجه­ گیری: در مجموع می ­توان گفت کهEPA  باعث افزایش بیان ژن PPARγ و به­ دنبال آن IGF-1 در سلول ­های گرانولوزای بیماران مبتلا به PCOS می­ شود.fa_IR
dc.format.extent226
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی کاشانfa_IR
dc.relation.ispartofدوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيضfa_IR
dc.relation.ispartofFeyz Journal of Kashan University of Medical Sciencesen_US
dc.subjectسندروم تخمدان پلی کیستیکfa_IR
dc.subjectسلول های گرانولوزاfa_IR
dc.subjectPPARγfa_IR
dc.subjectEPAfa_IR
dc.subjectعمومىfa_IR
dc.titleاثر اسید ایکوزاپنتاانوئیک بر بیان ژن های دخیل در مقاومت به انسولین سلول های گرانولوزای بیماران مبتلا به سندروم تخمدان پلی کیستیکfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentگروه میکروب شناسی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه شهید بهشتی تهران ، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات سلامت و باروری زنان، دانشگاه علوم پزشکی تبریزfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات سلامت و باروری زنان، دانشگاه علوم پزشکی تبریزfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات بیوشیمی و تغذیه در بیماری‌های متابولیک، دانشگاه علوم پزشکی کاشانfa_IR
dc.citation.volume20
dc.citation.issue6
dc.citation.spage501
dc.citation.epage508


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد