بررسی اپیدمیولوژیک صدمات ستون فقرات و نخاع در استان اصفهان طی سال های 96-1390

Abstract

سابقه و هدف: آسیب­ های ستون فقرات ثانویه به تروما دلیل اصلی موربیدیتی بیماران و عامل هزینه­ های گزاف بهداشتی و درمانی می­باشد. اولین قدم در پیشگیری، شناختن عوامل اپیدمیولوژیک آن است. ما در این مطالعه بر آن شدیم تا با مشخص نمودن عوامل دموگرافیک و زمینه­ ساز آن در استان اصفهان اطلاعات جامعی در اختیار سیستم بهداشتی استان قرار دهیم. مواد و روش ­ها: مطالعه اپیدمیولوژیکی حاضر روی 510 نفر از بیمارانی که متعاقب آسیب تروماتیک ستون فقرات طی سال­ های 1396-1390 به بیمارستان­ های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان مراجعه نمودند، انجام گرفت. اطلاعات بیماران شامل سن، جنس، مکانیسم تروما، ناحیه درگیر ستون فقرات، نوع شکستگی و نیاز به جراحی استخراج و ثبت گردید. نتایج: میانگین سن بیماران 52/14±31/42 سال بوده و 4/30 درصد ایشان زن بودند. 1/17 درصد آسیب ناحیه گردنی، 9/26 درصد آسیب ناحیه توراسیک و 1/56 درصد آسیب ناحیه لومبوساکرال داشته و 3/13 درصد دچار آسیب طناب نخاعی شده بودند. همچنین، 18 درصد به­ علت شکستگی ستون فقرات تحت جراحی قرار گرفتند. شایع ­ترین نوع شکستگی، compression (4/29 درصد) بوده و پس از آن شکستگی burst (28 درصد) قرار داشت. شایع­ترین مکانیسم، تصادف با اتومبیل بود. نتیجه ­گیری: باتوجه به آمار بالای حوادث در کشور و بروز آسیب­ های ستون فقرات به­دنبال آن، لازم است که مطالعات زیادی در زمینه عوامل موثر بر آسیب ­های ستون فقرات و روش­ های پیشگیری این آسیب­ ها انجام شده و با کاهش عوامل موثر بر بروز این آسیب­ ها، از بار مالی و اجتماعی آن کاسته شود.