تاثیر رفتاردرمانی دیالکتیکی بر استراتژی های تنظیم هیجانی و تحمل پریشانی در افراد تحت درمان با متادون

Abstract

سابقه و هدف: درمان نگهدارنده با متادون( Methadone maintenance treatment; MMT( ، یک درمان دارویی رایج در اختلال وابستگی به مواد افیونی می­ باشد. این درمان، باوجود نتایج مثبت، مشکلات روان­شناختی متعددی مانند مشکل در تنظیم هیجان و تحمل پریشانی دارد. هدف این مطالعه تعیین اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیکی (DBT) بر استراتژی­های تنظیم هیجانی و تحمل پریشانی در بیماران تحت درمان با متادون است. مواد و روش ­ها: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی تصادفی کنترل شده با گروه مداخله و گروه کنترل می­باشد. تعداد 50 مرد مراجعه­کننده به کلینیک درمان با متادون به‌طور تصادفی در دو گروه گماشته شدند. در این مطالعه از پرسشنامه تنطیم هیجانی، پرسشنامه تحمل پریشانی، پرسشنامه اعتباردرمانی و پرسشنامه اتحاد درمانی در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری استفاده شد. . نتایج: نمرات گروه مداخله در تحمل پریشانی بعد از 4 ماه مداخله (0/01< P) و 2 ماه دوره پیگیری (0/01< P) نسبت به گروه کنترل به ­طور معناداری کاهش پیدا کرد. همچنین، نمرات گروه مداخله در تنظیم هیجان بعد از 4 ماه مداخله (0/01<P) و 2 ماه دوره پیگیری (0/01 <P) نسبت به گروه کنترل به ­طور معناداری افزایش پیدا کرد. نتیجه گیری: ترکیب هم­زمان متادون درمانی با رفتاردرمانی دیالکتیکی می­تواند در کاهش مشکلات روان­شناختی بیماران وابسته به مواد افیونی مفید باشد.