نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorمختاری, مختارfa_IR
dc.contributor.authorشریعتی, مهردادfa_IR
dc.contributor.authorتوکلی, فرنازfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T22:37:46Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T22:37:46Z
dc.date.available1399-08-23T22:37:46Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T22:37:46Z
dc.date.issued2007-01-01en_US
dc.date.issued1385-10-11fa_IR
dc.identifier.citationمختاری, مختار, شریعتی, مهرداد, توکلی, فرناز. (1385). تاثیر داروی فلووکسامین بر میزان هورمون‌های تستوسترون، FSH، LH و تغییرات‌ بافت بیضه در موش صحرایی. دوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيض, 10(4), 31-36.fa_IR
dc.identifier.issn1029-7855
dc.identifier.issn2008-9821
dc.identifier.urihttp://feyz.kaums.ac.ir/article-1-71-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/645461
dc.description.abstractسابقه و هدف: داروی فلووکسامین یک مهارکننده اختصاصی بازجذب سروتونین است. با توجه به اهمیت این دارو در درمان بیمار ی های عصبی مثل اختلالات وسواس ناخواسته، پراشتهایی عصبی و افسردگی، اثرات جانبی آن بر محورهای آندوکرینی بدن بسیار مهم است. در این تحقیق اثر داروی فلووکسامین بر محور هیپوفیز ـ گناد و روند اسپرماتوژنز مورد بررسی قرار گرفته است. مواد و روش‌ها: این تحقیق به صورت تجربی بر روی 50 سر موش صحرایی نر بالغ از نژاد ویستار انجام شد. گروه کنترل هیچ تیمار دارویی بر روی آنها صورت نگرفت. گروه شاهد روزانه 05/0 میلی‌لیتر اتانول حل شده در 15/0 میلی‌لیتر آب مقطر به عنوان حلال دارو دریافت کرد. گروه‌های تجربی ( mg/kg ) 60 و 30 و 15 داروی فلووکسامین به مدت 14 روز به صورت درون صفاقی دریافت کردند. از تمام گروه‌ها در پایان روز چهاردهم خون‌گیری به عمل آمد و از نمونه‌های خونی جمع‌آوری شده برای اندازه‌گیری غلظت سرمی هورمون LH ، FSH و تستوسترون به روش رادیوایمونواسی استفاده شد. همچنین تغییرات بافتی بیضه بین گروه‌های تجربی و کنترل نیز بررسی شد. نتایج با استفاده از آزمون ANOVA و دانکن مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج: مصرف دارو با مقدار mg/kg 60 در پایان روز چهاردهم باعث کاهش غلظت سرمی تستوسترون از 12 به 14 رسیده که در سطح 05/0 ≥ p نسبت به گروه کنترل می‌شود. اختلاف معنی‌دار در غلظت سرمی هورمون LH ، FSH درگروه‌های تجربی نسبت به گروه کنترل مشاهده نشد. در زنجیره اسپرماتوژنز نیز اختلاف معنی‌داری بین گروه‌های تجربی و کنترل مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: احتمالا فلووکسامین در طی دوره 14 روزه از طریق کاهش گیرنده‌های LH در سلول‌های لایدیگ منجر به کاهش فعالیت بیضه برای ترشح تستوسترون می‌گردد. نتایج حاصل از مطالعات بافتی نشان داد فلووکسامین در طول 14 روز تاثیری بر تعداد سلول‌های سرتولی و لیدیگ و تراکم اسپرم در لوله‌های منی‌ساز ندارد.fa_IR
dc.format.extent370
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی کاشانfa_IR
dc.relation.ispartofدوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيضfa_IR
dc.relation.ispartofFeyz Journal of Kashan University of Medical Sciencesen_US
dc.subjectفلووکسامینfa_IR
dc.subjectتستوسترونfa_IR
dc.subjectFSHfa_IR
dc.subjectبیضهfa_IR
dc.subjectموش صحراییfa_IR
dc.subjectعمومىfa_IR
dc.titleتاثیر داروی فلووکسامین بر میزان هورمون‌های تستوسترون، FSH، LH و تغییرات‌ بافت بیضه در موش صحراییfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.citation.volume10
dc.citation.issue4
dc.citation.spage31
dc.citation.epage36


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد