تاثیر آموزش مراقبت از خود در بیماران دیابتی وابسته به انسولین

Abstract

سابقه و هدف: با توجه به افزایش تعداد بیماران مبتلا به دیابت در شهرستان کاشان و گزارش های مبنی بر وجود مشکلات ناشی از تزریق انسولین این مطالعه در سال 1373 انجام گرفت. مواد و روش ها: پژوهش حاضر با روش نیمه تجربی (Quasi experimental)، به منظور تعیین تاثیر آموزش مراقبت از خود بر کاهش مشکلات ناشی از تزریق انسولین روی 30 نفر از بیماران مبتلا به دیابت مراجعه کننده به مراکز درمانی کاشان صورت پذیرفت. جهت انتخاب بیماران دیابتی از برگه پرسش نامه، به منظور گردآوری اطلاعات جمعیت شناختی از برگه آزمون و جهت گردآوری اطلاعات مراقبت از خود از چک لیست جهت گردآوری اطلاعات مربوط به عوارض ناشی از تزریق انسولین و آزمون قند خون ناشتا استفاده شد. پس از گردآوری اطلاعات بیماران در شرایط یکسان به مدت 2 هفته آموزش های مراقبت از خود را دریافت کرده و به مدت دو ماه آموزش ها را به کار گرفته و پس از آن مجددا چک لیست پر و آزمون قند خون به عمل آمد. یافته ها: تحقیق نشان داد که تفاوت معنی داری بین علایم موضعی ناشی از تزریق انسولین (P<0.001)، آتروفی (P<0.001)، علایم هیپرگلیسمی (P<0.05) و قند خون ناشتا (P<0.05) قبل از آموزش و در فاصله 2 ماه پس از آموزش وجود دارد. نتیجه گیری: با توجه به موثر بودن آموزش مراقبت از خود بر روی مشکلات ناشی از تزریق انسولین توصیه می شود که به امر آموزش مراقبت از خود این بیماری توجه خاصی به عمل آید و تمام مراکز درمانی در زمینه آموزش به بیماران توجه خاصی را مبذول دارند تا مشکلات ناشی از تزریق انسولین به طور کامل حذف و یا لااقل کاهش پیدا نماید.