بررسی ارتباط پلی مورفیسم Val/Met ژن BDNF با بروز بیماری در بیماران آلزایمری و مقایسه آن با افراد سالمند سالم در ایران

Abstract

سابقه و هدف: آلزایمر شایع ­ترین علت زوال عقل در سالمندان بوده و عوامل ژنتیکی و محیطی در ایجاد آن دخالت دارند. در آلزایمر تغییر نوکلئوتیدی (G>A)196 یا پلی­ مورفیسم والین66-متیونین ژن فاکتور نورون­زایی مشتق شده از مغز (BDNF) ریسک فاکتور می­ باشد. در ایران بررسی این پلی­مورفیسم در بیماران آلزایمری صورت نگرفته و شاید این مطالعه بتواند در زمینه پیش ­آگهی بیماری و استعداد ابتلا به آن اطلاعات مناسبی را فراهم کند. مواد و روش‌­ها: در این مطالعه مورد-شاهدی 73 نفر بیمار مبتلا به آلزایمر و 100 نفر به­ عنوان گروه کنترل سالم بررسی شدند. از افراد مذکور خون­ گیری به ­عمل آمده و DNA استخراج گردید. پس از بررسی کمی و کیفی DNA آزمایش PCR-RFLP انجام گردیده و نتایج هر دو گروه باهم مقایسه شد. نتایج: تعداد 14 نفر از بیماران و 7 نفر از گروه کنترل دارای پلی­ مورفیسم ژن BDNF بودند. در بیماران، تعداد افراد دارای آلل نرمال 59 نفر و افراد هتروزیگوت 8 نفر و افراد دارای آلل متیونین/متیونین 6 نفر بودند. در گروه کنترل، تعداد افراد نرمال 93 نفر و افراد هتروزیگوت 5 نفر و افراد دارای آلل متیونین/متیونین 2 نفر بودند. نتیجه‌گیری: افزایش تجمع پلی­مورفیسم والین/متیونین ژن BDNF در بیماران آلزایمری نسبت به کنترل می­ تواند نقش این پلی­مورفیسم را بیان نماید. از نظر بالینی نیز بیماران دارای پلی­ مورفیسم مذکور وضعیت بالینی نامناسب ­تری در مقایسه با بیماران فاقد آن داشتند. بنابراین ارزیابی وجود این پلی ­مورفیسم می ­تواند اطلاعات مناسبی را از وضعیت بیماری ارائه نماید.