بررسی سرواپیدمیولوژی تب مالت انسانی در شهرستان کاشان در سال 1375

Abstract

سابقه و هدف: با توجه به اندمیک بودن تب مالت و وجود گزارش های متعددی از موارد انسانی و حیوانی آن در ایران، میزان شیوع تب مالت انسانی در شهرستان کاشان در سال 75 تعیین گردید. مواد و روش ها: 2376 نفر که به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شده بودند در یک مطالعه توصیفی مورد بررسی قرار گرفتند. روش مطالعه شامل مصاحبه و تکمیل پرسش نامه ای حاوی ویژگی های افراد مورد بررسی، شغل، سابقه تماس با دام، مصرف لبنیات غیر پاستوریزه و پنیر تازه بود. مقدار 5cc خون از افراد مورد مطالعه گرفته و جهت جداسازی سرم و انجام تست های سرولوژی رزبنگال و رایت به آزمایشگاه مرکزی کاشان ارسال گردید. نتایج: تحلیل نتایج با روش آماری فاصله اطمینان (Confidence Interval) انجام گرفت. بیست و دو مورد از 2376 نفر (0.9%) دارای آنتی بادی تب مالت بودند، از این تعداد 17 نفر (77.3%) مرد و 5 مورد (22.7%) زن بودند میانگین سنی افراد آلوده 15.9±32.7 سال و سن 72.7% از آن ها کمتر از 40 سال بود. شانزده مورد (72.7%) از موارد مثبت در گروه شغلی پرخطر شامل پرسنل دامپزشکی، قصاب، سلاخ، دامدار و کشاورز و 60 مورد (27.3%) از گروه شغلی کم خطر بودند. نوزده مورد (86.4%) از افراد مثبت با دام تماس داشته، 18 مورد (81.1%) پنیر تازه استفاده کرده بودند و 21 نفر (95.5%) سابقه مصرف لبنیات غیر پاستوریزه داشتند. نتیجه گیری: شیوع تب مالت در کاشان 0.9% می باشد، این بیماری در مردان شایعتر و سابقه مصرف لبنیات غیر پاستوریزه، پنیر تازه و تماس با دام از جمله فاکتورهای خطر ابتلا به آن می باشد.