مقایسه‌ی تحمل پریشانی و اجتناب تجربه‌ای در افراد دارای اضطراب سلامت و افراد عادی

Abstract

سابقه و هدف: افراد دارای اضطراب سلامت، سطوح بالا و مداومی از نگرانی در مورد علائم بدنی را تجربه می‌‌کنند و در برخورد با این هیجانات منفی از راهبردهای مقابله‌ای همچون اجتناب استفاده می‌نمایند. هدف پژوهش حاضر مقایسه‌ی تحمل پریشانی و اجتناب تجربه‌ای در افراد دارا و بدون اضطراب سلامت بود. مواد و روش‌‌ها: پژوهش حاضر یک مطالعه‌ی موردی - شاهدی بود. نمونه‌ی پژوهش شامل دو گروه 40 نفری از دانشجویان دانشگاه‌های سراسری و علوم پزشکی کاشان بود. یک گروه دارای اضطراب سلامت به شیوه‌ی هدفمند و گروه دیگر از دانشجویان عادی به شیوه‌ی دردسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل فرم کوتاه پرسشنامه‌ی اضطراب سلامت (Short form health anxiety questionnaire :F-SHAI)، مقیاس تحمل پریشانی (Distress tolerance scale: DTS) و پرسشنامه‌ی پذیرش و عمل (Acceptance and Action Questionnaire-2:AAQ-2) بود. تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS ویرایش 19 و به­روش آزمون t مستقل انجام شد. نتایج: میانگین نمره‌ی اجتناب تجربه‌ای در افراد دارای اضطراب سلامت (7/41=SD)30/28 و در افراد عادی (7/70=SD) 15/20 به‌دست آمد. همچنین میانگین نمره‌ی تحمل پریشانی در افراد دارای اضطراب سلامت (7/26=SD) 35/38 و در افراد عادی (9/70=SD) 44/42 بود. نتایج حاصل از آزمون t مستقل نشان داد اجتناب تجربه‌ای (4/82t=) و تحمل پریشانی (3/16 - t=) در دو گروه دارای اضطراب سلامت و افراد عادی تفاوت معنادار دارد (0/01< P). نتیجه‌گیری: افراد دارای اضطراب سلامت در مقایسه با افراد بهنجار، تحمل پریشانی کمتر و اجتناب تجربه‌ای بیشتری را گزارش کردند. این افراد نسبت به افراد بهنجار به میزان بیشتری جذب هیجانات منفی مرتبط با سلامتی خود می‌شوند و به سبب ناتوانی در تحمل این پریشانی‌ها، از موقعیت‌های استرس‌زای مرتبط با این پریشانی‌ها اجتناب می‌کنند.