مقایسه تأثیر دو نوع برنامه کاهش وزن حادّ 2 درصد و 4 درصد بر سطوح آنزیم‌های کراتین کیناز و تروپونین قلبی

Abstract

سابقه و هدف: یکی از متداول‌ترین روش‌های ارزیابی آسیب‌های قلبی، اندازه‌گیری شاخص‌های زیستی مربوط به آسیب‌های بافت قلبی می‌باشد. هدف از تحقیق حاضر، مقایسه دو نوع برنامه کاهش وزن حادّ 2 درصد و 4 درصد بر سطوح آنزیم‌های CK-MBو cTnI در کشتی‌گیران نخبه است. مواد و روش‌ها: تعداد 16 کشتی‌گیر جوان (سن:1/31±18 سال، وزن: 13/17±71/68 کیلوگرم، قد: 6/40±171سانتی‌متر) به‌طور تصادفی و براساس ویژگی‌های ترکیب بدنی در یک طرح تحقیقی متقاطع در قالب دو گروه کاهش وزن 2 درصد و 4 درصد وزن بدن در این مطالعه شرکت نمودند. نمونه‌های خون در چهار مرحله؛ (قبل، بلافاصله، 6 و 24 ساعت بعد) جمع‌آوری شد. روش آماری آنالیز واریانس با اندازه‌گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی برای ارزیابی تغییرات درون‌گروهی و t مستقل جهت مقایسه بین‌گروهی مورد استفاده قرار گرفت. نتایج: نتایج مطالعه حاضر نشان داد میزان CK-MB بلافاصله پس از کاهش وزن، در دو گروه افزایش معنی‌داری دارد (0/009=P). با وجود این، در مدت 24 ساعت بعد از کاهش وزن، سطح ایزوآنزیم کراتین کیناز قلبی به مقادیر استراحت بازگشت. همچنین، سطح cTnI در دو گروه افزایش معنی‌داری داشت (0/004=P) که این تفاوت در گروه 4 درصد بیشتر از 2 درصد بود با وجود این در مدت 24 ساعت بعد از کاهش وزن به مقادیر استراحت بازگشت. نتیجه‌گیری: اگرچه سطح آنزیم‌های CK-MB و cTnI در دو گروه بعد از کاهش سریع وزن افزایش یافت، اما کاهش وزن سریع به میزان 2 و 4 درصد نمی‌تواند سبب آسیب‌های جدی قلبی شود.