اثر ترکیبی تمرین تداومی منظم و مصرف مکمل رزوراترول بر برخی از فاکتورهای تنظیمی و اجرایی آپوپتوز هپاتوسیتی در رت‌های نر مبتلا به دیابت

Abstract

سابقه و هدف: اختلال متابولیکی پیچیده با هیپرگلیسمی را دیابت می‌گویند. هدف از این مطالعه، بررسی اثر ترکیبی تمرین تداومی منظم و مصرف رزوراترول بر فاکتورهای تنظیمی و اجرایی آپوپتوز هپاتوسیتی بود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه‌ی تجربی 60 سر موش نر نژاد ویستار در 6 گروه 10 تایی شامل گروه‌های کنترل سالم، دیابتی، دیابتی سالین، مکمل رزوراترول، تمرین تداومی و مکمل رزوراترول + تمرین تداومی تقسیم شدند. برنامه‌ی تمرین به مدت 8 هفته و 5 روز در هفته انجام شد. رزوراترول در گروه‌های مکمل رزوراترول و مکمل رزوراترول + تمرین تداومی با دوز 20 میلی‌گرم تزریق شد. ارزیابی از نشانگران آپوپتوز در بافت کبدی به‌وسیله‌ی ELISA انجام شد. نتایج: غلظت BAX و CASPASE-3 در گروه‌های بیمار دیابتی و دیابتی - سالین در مقایسه با سایر گروه‌ها بیشتر بوده است (0/001≤P). غلظت Bcl-2 هم در گروه‌های بیمار دیابتی و دیابتی-سالین در مقایسه با سایر گروه‌ها کمتر بوده است (0/001≤P). میانگین نسبت BAX/BCL2 در گروه‌های بیمار دیابتی و دیابتی-سالین بیشتر بوده است (0/001≤P). تمرین تداومی، تجویز رزوراترول به‌تنهایی و یا به‌ویژه مداخله‌ی رزوراترول همراه با ورزش تداومی سبب کاهش معنی‌داری در میانگین غلظت BAX و CASPASE-3 (0/001≤P)، نسبت غلظت BAX/BCL2(0/001≤P) و افزایش معنی‌دار غلظتBCL-2 (0/001≤P) در بافت هپاتوسیتی شد. نتیجه‌گیری: استفاده از شیوه‌‌های درمانی غیردارویی تمرین ورزشی، مکمل رزوراترول و به‌ویژه ترکیبی از این دو می‌تواند در کاهش آپوپتوز هپاتوسیتی ناشی از بیماری دیابت مؤثر باشد.