اپیدمیولوژی انگل های روده ای موشهای صحرایی و خانگی شهرستان کاشان سال 1376

Abstract

سابقه و هدف: جوندگان به عنوان مخزن بسیاری از بیماری های مشترک با انسان باعث بروز مشکلات بهداشتی و اقتصادی در جامعه می شوند. با توجه به شیوع متفاوت آلودگی های انگلی موش ها در نقاط مختلف ایران، تحقیق جهت تعیین میزان آلودگی موش های صحرایی و خانگی به انگل های روده ای در سال 76 در شهرستان کاشان صورت گرفت. مواد و روش ها: این تحقیق به روش توصیفی بر روی 120 موش منطقه کویری و خانگی شهرستان کاشان صورت گرفت. موش ها به طور تصادفی با تله زنده گیر و صید و پس از بیهوشی و شناسایی، تشریح و کرم های دستگاه گوارش جدا گردیدند و پس از ثبات در فرمالین 10% و رنگ آمیزی، با کلیدهای تشخیصی شناسایی شدند. نتایج با استفاده از آمارهای توصیفی ارایه می گردد. یافته ها: میزان آلودگی موش های صحرایی و خانگی به انگل های روده ای در منطقه مورد مطالعه، 79.2% تعیین شد. میزان آلودگی مریونس لیبیکوس 75.9%، رمبومیسس اپیموس 54.8%، جربیلوس نانوس 100%، جاکولوس بالنفوردی 100%، راتوس 94%، راتوس راتوس 94%، موس میوسکولوس 85.7% می باشد. در این تحقیق 6 گونه نماتود، 4 گونه سستود و 4 گونه تک یاخته های گوارشی شناسایی گردید. میزان آلودگی موش ها به انگل های مشترک انسان و جوندگان عبارت بودند از: سیفاسیا ابولاتا Syphacia obvelata با (34.2%)، اسپیکولاریس تتراپترا Aspicularis tetraptera با (14.2%)، هیمنولیپس نانا فراترنا H.nana fraternal با (10.8%)، هیمنولیپس دیمنوتا H.diminuta با (4.2%)، کونجیلونما Congylonema با (1.7%)، تریکوریس موریس Trichuris muris با (1.7%). برای اولین بار در ایران سستود نادر مجتینا Meggittina از مریونس لیبیکوس جدا گردید. نتیجه گیری و توصیه ها: میزان آلودگی موش های صحرایی و خانگی به انگل های روده ای بخصوص انگل های مشترک در منطقه مورد مطالعه بالاست. از این رو، با توجه به نقش جوندگان به عنوان مخزن برخی از بیماری ها مبارزه جدی با آن ها و آموزش بهداشت به مردم جهت کنترل و پیشگیری از بیماری ها الزامی است.