بررسی اثر عصاره آبی اسطوخدوس بر شکل پذیری سیناپسی مدارهای ناحیه CA1 هیپوکامپ موش های صحرایی مدل آلزایمری

Abstract

سابقه و هدف: آلزایمر یک بیماری نورودژنراتیو پیش­رونده می ­باشد که اختلال در انتقال و شکل پذیری سیناپسی را به ­دنبال دارد. تقویت دراز مدت (LTP) یک روش آزمایشگاهی برای سنجش حافظه و شکل­ پذیری سیناپسی است. در این مطالعه به بررسی اثر عصاره آبی اسطوخدوس بر القاء LTP در ناحیه CA1 هیپوکامپ موش ­های صحرایی آلزایمری پرداخته ­ایم.

مواد و روش ­ها: حیوانات به سه گروه کنترل دریافت­ کننده آب مقطر (CO)، آلزایمری دریافت­ کننده آب مقطر (AD) و آلزایمری دریافت­ کننده عصاره (AE) تقسیم شدند. ثبت الکتروفیزیولوژی حیوانات سه گروه مورد مطالعه انجام شد؛ بدین ترتیب که ابتدا پاسخ پایه و سپس پتانسیل پس­ سیناپسی تتانیزه شده خارج سلولی در پاسخ به تحریک مسیر کولترال شافر در ناحیه CA1 هیپوکامپ ثبت گردید.

نتایج: داده­ ها نشان می­ دهد که عصاره هیچ­ گونه اثری بر پاسخ پایه ثبت شده از هیپوکامپ حیوانات نداشته است. پتانسیل پس­سیناپسی ثبت شده از گروه CO نشان ­دهنده القاء LTP در هیپوکامپ حیوانات می­ باشد، درحالی­ که در حیوانات گروه AD هیچ اثری نداشته است. هم­ چنین، تزریق عصاره سبب بهبود القاء LTP در حیوانات گروه AE شده است.

نتیجه­ گیری: با توجه به نتایج به­ دست آمده، این مطالعه اثر بهبود دهنده عصاره آبی اسطوخدوس را بر القاء LTP در حیوانات مدل آلزایمری نشان می­ دهد.