بررسی اثر حفاظتی پودر دانه شنبلیله (Trigonella foenum-graecum)بر مسمومیت کبدی ناشی از استامینوفن در موش های صحرایی نر

Abstract

سابقه و هدف: مصرف بیش از حد استامینوفن شایع­ترین علت آسیب کبدی ناشی از دارو می­باشد. بسیاری از درمان­ های سنتی به ­عنوان درمان مکمل و جایگزین برای بیماری­ های مختلف توصیه شده است. دانه شنبلیله دارای خاصیت آنتی اکسیدانی می ­باشد. در این مطالعه اثر پودر دانه شنبلیله بر مسمومیت کبدی ناشی از استامینوفن مورد بررسی قرار گرفته است.

مواد و روش­ ها: در این مطالعه تجربی 24 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار در محدوده وزنی 280-250 گرم به 4 گروه کنترل (C)، پودر دانه شنبلیله (T)، استامینوفن (A)، استامینوفن+پودر دانه شنبلیله (A+T) تقسیم شدند. بعد از 24 ساعت گرسنگی، گروه ­های A و A+T، استامینوفن با دوز mg/kg 1000 به­ صورت گاواژ دریافت کردند و دو گروه دیگر نرمال سالین دریافت نمودند. پس از گذشت 6 ساعت گروه ­های C و A، نرمال سالین و گروه­ های T و A+T، پودر دانه شنبلیله با دوز mg/kg 1000را به­ صورت گاواژ دریافت کردند. دوازده ساعت پس از گاواژ دوم، موش ­ها کشته شده و بافت کبدی در فرمالین تثبیت و بررسی گردید.

نتایج: فعالیت آنزیم­ های آلانین آمینوترانسفراز (ALT) و آسپارتات آمینوترانسفراز (AST) گروه A نسبت به گروه C افزایش یافت (به ­ترتیب <0/001 Pو 0/01<P). هم­ چنین، استامینوفن باعث آسیب بافت کبد (نکروز، آپوپتوز، خونریزی و پرخونی) شد. تیمار موش ­های صحرایی با پودر دانه شنبلیله سبب بازگشت این تغییرات به سمت نرمال گردید.

نتیجه­ گیری: نتایج مطالعه نشان داد که پودر دانه شنبلیله می ­تواند نقش محافظتی در برابر آسیب کبدی ناشی از استامینوفن داشته باشد.