تأثیر تمرینات استقامتی و مقاومتی و مصرف عصاره‌ هیدروالکلی گزنه بر تغییرات وزن و مقادیر پلاسمایی نسفاتین ـ1 موش‌های صحرایی دیابتی نوع 1

Abstract

سابقه و هدف: دیابت یک بیماری شایع متابولیک بوده و گزنه گیاهی است که اثر ضد دیابت دارد. نسفاتین-1 آدیپوکاینی است که در سازوکار متابولیسم گلوکز شرکت دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر 8 هفته تمرین استقامتی و مقاومتی و مصرف گزنه بر سطح پلاسمایی نسفاتین-1 در موش‌های صحرایی دیابتی نوع 1 بود. مواد و روش ­ها: در این پژوهش تجربی موش‌های نژاد ویستار در 4 گروه قرار گرفته و با تزریق استروپتوزوسین دیابت در آن‌ها القاء شد. به گروه­ های «گزنه»، «استقامتی+گزنه» و «مقاومتی+گزنه» روزانه mg/kg 1 عصاره گزنه به­ صورت درون­ صفاقی تزریق شد. گروه «استقامتی+گزنه» به ­مدت 8 هفته، 5 جلسه در هفته و هر جلسه از 60 تا 120 دقیقه در آب شنا کردند. گروه «مقاومتی+گزنه» با حمل وزنه‌های 50، 75، 90 و 100 درصد وزن خود روی نردبان طراحی‌شده، تمرین را شروع کرده و سپس به‌تدریج افزایش رکورد داشتند. در پایان 8 هفته از قلب حیوانات به‌صورت مستقیم خون ‌گرفته شد. نتایج: در همه گروه‌ها پس از 8 هفته کاهش وزن مشاهده گردید و این کاهش وزن در گروه‌های «کنترل»، «گزنه» و «مقاومتی+گزنه» نسبت به ابتدای پژوهش معنی­ دار بود (0/001>P). نتایج تحلیل آماری نشان از افزایش معنی ­دار نسفاتین-1 در گروه «گزنه» نسبت به گروه کنترل داشت (0/01>P). این افزایش در گروه ­های «استقامتی+گزنه» (0/001>P) و «مقاومتی+گزنه» نسبت به گروه «کنترل» نیز مشاهده گردید (0/001>P). نتیجه‌گیری: مصرف عصاره‌ی گزنه به­ همراه تمرین می‌تواند باعث افزایش نسفاتین-1 پلاسمایی شده و می‌تواند در جهت کنترل دیابت و جلوگیری از کاهش وزن ناشی از این بیماری مؤثر باشد.