بررسی اثر عصاره هیدروالکلی گیاه بابونه آلمانی (.Matricaria recutita L) بر تشنج ناشی از پنتیلن تترازول و ارتباط آن با نیتریک اکساید در موش کوچک آزمایشگاهی

Abstract

سابقه و هدف: بابونه (Matricaria recutita L.) دارای ترکیبات فلاونوئیدی با خواص شبه ­بنزودیازپینی است. لذا، ممکن است در درمان صرع و تشنج مؤثر باشد. در این مطالعه اثر تزریق درون­ صفاقی عصاره هیدروالکلی بابونه بر تشنج القاء شده با پنتیلن تترازول (PTZ) در موش کوچک آزمایشگاهی بررسی شد. مواد و روش­ها: در این مطالعه تجربی از 56 سر موش کوچک آزمایشگاهی نر با وزن 30-25 گرم استفاده که به 7 گروه 8 تایی تقسیم شدند: 1- کنترل (سالین)؛ 2- کنترل منفی (PTZ)؛ 3- عصاره بابونه 50 میلی گرم/کیلوگرم؛ 4- عصاره بابونه 100 میلی­ گرم/کیلوگرم؛ 5- عصاره بابونه 200 میلی­ گرم/کیلوگرم؛ 6-دیازپام 1 میلی­ گرم/کیلوگرم؛ و 7- عصاره بابونه (50 میلی­ گرم/کیلوگرم)+دیازپام (0/25 میلی­ گرم/کیلوگرم). پس از 10 روز پیش­درمان (تزریق درون ­صفاقی) در گروه ­های مختلف، آستانه تشنج القاء شده با تزریق وریدی PTZ ارزیابی شد و اندازه­ گیری متابولیت­ های نیتریک اکساید (XNO) در بافت مغز با روش گریس انجام گرفت. نتایج: عصاره هیدروالکلی بابونه (200 میلی­ گرم/کیلوگرم) و دیازپام (1 میلی­ گرم/کیلوگرم) به­صورت معنی­ دار (0/001<P) آستانه تشنج را افزایش داده و دوزهای 50 و 100 میلی­ گرم/کیلوگرم عصاره­ هیدروالکلی بابونه خواص ضد تشنجی نشان ندادند. سطح NOX در گروه دیازپام (1 میلی­ گرم/کیلوگرم) و عصاره هیدروالکلی بابونه (100 و 200 میلی­ گرم/کیلوگرم) در مقایسه با کنترل کاهش معنی­ داری داشته و همچنین در گروه ترکیبی بابونه (50 میلی­ گرم/کیلوگرم)+دیازپام (0/25 میلی­ گرم/کیلوگرم) غلظتNOX کاهش داشت. عصاره­ هیدرو­الکلی بابونه (50 میلی­گرم/کیلوگرم) هیچ­گونه اثر معنی­ داری بر غلظتNOX نداشت. نتیجه­ گیری: عصاره هیدروالکلی بابونه آلمانی اثر کاهشی بر تشنج ناشی از PTZ و غلظت NOX دارد.