بررسی میزان مصرف پتیدین در دریافت کنندگان گاباپنتین پس از عمل جراحی

Abstract

سابقه و هدف: مطالعات بالینی مقدماتی تاثیر گاباپنتین در ایجاد بی دردی و کاهش نیاز به مخدرها بعد از عمل جراحی را نشان داده اند. هدف این مطالعه بررسی میزان مصرف پتیدین بعد از عمل جراحی عمومی در دریافت کنندگان گاباپنتین می باشد.مواد و روش ها: در مطالعه توصیفی حاضر ‌196 بیمار که تحت عمل جراحی عمومی قرار گرفته بودند، بررسی شدند. 102 نفر از آنها mg1200 گاباپنتین، 2 ساعت قبل از عمل جراحی دریافت کردند و 94 نفر از بیماران گاباپنتین مصرف نکردند. برای بیماران گروه گاباپنتین متعاقب تجویز دوز اول، mg600 گاباپنتین در سه دوز به فاصله 8 ، 16 و 24 ساعت به صورت خوراکی داده شد. بیماران هر دو گروه که تقاضای مسکن داشتند، mg25 پتیدین به صورت تزریق وریدی دریافت کردند. میزان کل دوز پتیدین مصرفی برای هر بیمار از صفر تا 24 ساعت بعد از عمل ثبت شد. استفراغ، سرگیجه و خواب آلودگی به صورت وجود یا عدم وجود و درد بیمار با معیار VAS مورد ارزیابی قرار گرفتند و سپس اطلاعات با آزمون های آماری mann Whitney ، مجذور کای،OR و CI مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج: میانگین سن بیماران 8/15±4/45 سال بود. گاباپنتین سبب کاهش مصرف پتیدین بعد از عمل جراحی (001/0>P) و نیز سرگیجه (019/0=P) شد که البته همراه با افزایش قابل ملاحظه ای در ایجاد خواب آلودگی (007/0=P) بود. این در حالی است که تفاوت معنی داری بین مصرف گاباپنتین و استفراغ مشاهده نشد. نتیجه گیری: تجویز دوز کلی mg3000 گاباپنتین طی عمل جراحی در 24 ساعت اول بعد از عمل با کاهش مصرف پتیدین همراه بود، اما خطر بروز خواب آلودگی و سرگیجه وجود دارد.