بررسی تاثیر بروموکریپتین بر فعالیت بیماری آرتریت روماتوئید

Abstract

سابقه و هدف: بروموکریپتین یک آلکالوئید ارگوت است که باعث سرکوب سنتز پرولاکتین می شود. برخی مطالعات از نقش پرولاکتین در توسعه و فعالیت بیماری آرتریت روماتوئید (RA) حمایت کرده اند. لذا، در این مطالعه به بررسی اثر بروموکریپتین بر فعالیت بیماری RA بپرداخته می شود. مواد و روش ها: در این مطالعه مداخله ای دوسو کور 174 بیمار مبتلا به آرتریت روماتوئید مراجعه کننده به کلینیک بیمارستان شهید بهشتی کاشان طی سال 90 وارد مطالعه شدند. بیماران به صورت بلاک تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. یک گروه بروموکریپتین 5/2 میلی گرم 2 با در روز و گروه دیگر دارونما دریافت کردند. کلیه بیماران در ابتدای مطالعه و طی ماه های دوم و ششم از نظر تورم، تندرنس مفصل، شدت درد بر اساس VAS، ESR و DAS بررسی شدند.نتایج: تورم اولیه در گروه برموکریپتین پس از 6 ماه از 7/3 به 59/0 رسید که در مقایسه با گروه کنترل دارای کاهش معنی داری بود. هم چنین، در این گروه شدت درد در مقیاس VAS طی 6 ماه از 1/82 به 15/23 رسید که در مقایسه با گروه کنترل دارای کاهش معنی داری بود. به علاوه، میزان DAS طی این مدت از 8/3 به 5/3 رسید که در مقایسه با گروه کنترل دارای کاهش معنی داری بود. پارامترهای ESR و تندرنس کاهش معنی داری نداشت. نتیجه گیری: در مجموع می توان گفت بروموکریپتین در بیماران آرتریت روماتوئید باعث کاهش تورم، شدت درد و DASمی‌شود.