بررسی 20 ساله سندرم گیلن باره در کودکان

Abstract

سابقه و هدف: ‌ سندروم گیلن باره شایع‌ترین علت فلج حاد عمومی بدن به شمار می‌رود و به دنبال عفونت، التهاب، تزریق واکسن، انجام عمل جراحی، سرطان‌ها و یا به صورت ایدیوپاتیک در بدن رخ می‌دهد. نظر به اختلالات ژنتیکی و نقش عوامل محیطی بر اپیدمیولوژی بیماری و به منظور تعیین خصوصیات سندروم گیلن‌باره، این تحقیق روی کودکان بستری در بیمارستان نمازی شیراز طی 20 سال گذشته انجام گرفت. مواد و روش‌ها: تحقیق به روش داده‌های موجود انجام گرفت. پرونده کلیه کودکان کمتر از 15 سال با تشخیص قطعی گیلن باره و دارای داده‌های کامل مورد بررسی قرار گرفت. خصوصیات سن، جنس، فصل و ماه بستری و طول مدت بستری و عواملی مانند وجود انواع عفونت‌ها و سایر علل ثبت گردید. علایم بالینی مانند مشکلات سیستم تنفسی، چشم، بلع، اعصاب مغزی و تغییرات فشار خون مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها: طی مدت مورد بررسی 128 کودک مبتلا به گیلن باره وجود داشت که از این تعداد، 78 پرونده واجد شرایط بود. بیماران در محدوده سنی 4 ماهگی تا 14 سالگی قرار داشتند. تعداد پسران 6/1 برابر دختران بود. میانگین سنی 26/6 سال بود و بیشترین گروه سنی بین 5-1 سال قرار داشتند. شیوع بیماری در فصول مختلف تفاوتی نداشت. در 45% بیماران، عفونت دستگاه تنفسی فوقانی به فاصله 10 روز قبل از شروع فلج رخ داده بود. یک مورد بروز سندروم گیلن باره بعد از بیماری کالاآزار بود. درگیری اعصاب مغزی در 31% موارد مشاهده شد که شایع‌ترین آن عصب هفتم بود. مشکلات تنفسی در 44% بیماران رخ داده بود که در 23% موارد منجر به استفاده از دستگاه تهویه مصنوعی شده بود. اختلال بلع و اسفنکتر به ترتیب در 30% و 17% بیماران مشاهده شد. تغییرات فشار خون در 9% بیماران به وجود آمده بود که بیشتر به صورت افزایش فشار خون بود. عود بیماری در 6/4% بیماران رخ داده بود. مرگ در 1/8% موارد گزارش شده بود. نتیجه گیری و توصیه‌ها: عوامل مختلف محیطی و بیماری ها در ایجاد بیماری گیلن باره دخالت دارند و با توجه به ایجاد اختلال حرکتی و حتی مرگ نیاز به مطالعات وسیع‌تر جهت یافتن علت بیماری، درمان و پیشگیری می‌باشد.