تاثیر روش جراحی برش های قوسی شکل (Arcuate) بر آستیگماتیزم

Abstract

سابقه و هدف: آستیگماتیزم یکی از عیوب انکساری است که اصلاح آن بخصوص در آستیگماتیزم زیاد حتی با عینک امکان پذیر نمی باشد. هدف از این مطالعه، تعیین تاثیر روش جراحی برش های قوسی شکل در اصلاح آستیگماتیزم در مراجعین به بیمارستان لبافی نژاد سال های 76-1375 بود. مواد و روش ها: این مطالعه با با روش تجربی (Experimental) از نوع مقایسه قبل و بعد روی 24 بیمار انجام گرفت. برای اصلاح آستیگماتیزم بیماران از برش های قوسی شکل به میزان 30 تا 90 درجه استفاده گردید و فاصله برش ها از مرکز قرنیه 7 میلی متر بود. بیماران حداقل 7 ماه بعد از عمل پیگیری شدند و تاثیر عمل را روی وضعیت دید اصلاح گردیده و اصلاح نشده، میزان آستیگماتیزم تعیین و با آزمون McNemar و Paired t-test قضاوت آماری گردید. یافته ها: تحقیق روی 38 چشم از 23 بیمار در سنین 5.6±30 سال با میزان آستیگماتیزم 1.06±3.76 دیوپتر انجام گرفت. مدت پیگیری 3.5±15.5 ماه بوده، عمل موجب گردید 80% بیماران دید بیش از 20/40 داشته (P<0.001) و میزان آستیگماتیزم 47% کاهش (P<0.001) یافت. نتیجه گیری: عمل جراحی با روش برش های قوسی شکل در اصلاح آستیگماتیزم بسیار موثر بوده و می تواند دید بیماران را بدون استفاده از عینک بالا ببرد و در بیماران آستیگماتیزم بالا که استفاده از عینک نمی تواند دید خوبی بدهد این روش جراحی می تواند میزان آستیگماتیزم را به میزان قابل توجهی پایین آورده و در صورت نیاز به استفاده از عینک دید بهتری برای بیمار تدارک ببیند. در نهایت، انجام تحقیق از نوع کامل توصیه می شود.