رابطه ابعاد نگرش به نماز با رضایت و معنا در زندگی دانش‌آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر قاین

Abstract

سابقه و هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ابعاد نگرش به نماز با رضایت و معنا در زندگی دانش‌آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر قاین صورت گرفت. مواد و روش‌ها: این پژوهش از نوع مقطعی - تحلیلی بود. جامعه آماری این پژوهش، کلیه دانش‌آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر قاین بودند که از میان آن‌ها 285 دانش‌آموز به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب شدند. با استفاده از پرسشنامه‌های نگرش به نماز نادمی و همکاران (1397)، رضایت از زندگی هوبنر (2001) و معنا در زندگی استگر (2006) اطلاعات لازم جمع‌آوری شد و نتایج به کمک نرم‌افزار SPSS و با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و آزمون رگرسیون مورد تجزیه‌ و تحلیل قرار گرفت. نتایج: نتایج نشان داد بین ابعاد نگرش به نماز (ارزشمندی، پیامد رفتاری و انگیزش) با رضایت از زندگی رابطه وجود دارد. بین دو بعد ارزشمندی و پیامد رفتاری با معنا در زندگی رابطه مثبت و معنی‌دار وجود دارد و بین بعد انگیزش با معنا در زندگی رابطه وجود ندارد. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که 16 درصد از واریانس رضایت از زندگی به‌وسیله بُعد ارزشمندی و همچنین 5 درصد از واریانس معنا در زندگی به‌وسیله بُعد پیامد رفتاری تبیین می‌شود‌. نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های مطالعه حاضر مبنی بر ارتباط نماز و رضایت و معنا در زندگی، احیای نماز و عمل به این فریضه الهی می‌تواند موجبات ارتقای رضایت و معنا در زندگی دانش‌آموزان را مهیا سازد.