| dc.contributor.author | عاصمی, ذات ا... | fa_IR |
| dc.contributor.author | ضیاء کاشانی, شیما | fa_IR |
| dc.contributor.author | دولتی, محمد علی | fa_IR |
| dc.contributor.author | پیمانه عابدی محتسب, ترانه | fa_IR |
| dc.contributor.author | حسینی, احمد | fa_IR |
| dc.contributor.author | یوسفی, حسین | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-23T22:34:10Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-13T22:34:11Z | |
| dc.date.available | 1399-08-23T22:34:10Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-13T22:34:11Z | |
| dc.date.issued | 2006-01-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1384-10-11 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | عاصمی, ذات ا..., ضیاء کاشانی, شیما, دولتی, محمد علی, پیمانه عابدی محتسب, ترانه, حسینی, احمد, یوسفی, حسین. (1384). بررسی میزان پراکسید موجود در زولبیا و بامیه های شهر کاشان در سال 1383-1382. دوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيض, 9(4), 56-60. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 1029-7855 | |
| dc.identifier.issn | 2008-9821 | |
| dc.identifier.uri | http://feyz.kaums.ac.ir/article-1-111-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/645149 | |
| dc.description.abstract | سابقه و هدف: پراکسید اولین ترکیبی است که بعد از اکسیداسیون چربیها و روغنها بوجود می آ ید. وقتی که میزان پراکسید به انداز ه ای معین رسید تغییرات مختلفی صورت می گیرد و مواد فراری که باعث ایجاد بو و طعم نامطلوب در چربی و روغن می گرد ن د، ایجاد می شود. مقاله حاضر، گزارشی است که با بررسی میزان پراکسید موجود در زولبیا و بامیه ها ی شهر کاشان در سال1382 - 1383، طراحی شده و به اجرا در آمده است. مواد و رو ش ها: تحقیق با طراحی توصیفی روی تعداد 57 نمونه بامیه و 36 نمونه زولبیا طی مدت 2 سال انجام گرفت. در این مطالعه ابتدا، وزن مشخصی از روغن نمونه ها با روش سوکسله استخراج، سپس مقدار پراکسید موجود در روغن با روش تیتراسیون (تیوسولفات سدیم 02/. نرمال) انداز ه گیری شد. محاسبه مقدار پراکسید، با ثبت حجم مصرفی تیوسولفات سدیم و استفاده از فرمول مربوطه صورت گرفت . نتایج با استفاده از آزمون t آنالیز آماری شدند. یافته ها : از مجموع 57 نمونه بامیه، 42 نمونه (7/73 درصد) قابل مصرف و 15 نمونه (3/26 درصد) غیرقابل مصرف بودند و از تعداد 36 نمونه زولبیا، 19 نمونه (8/52 درصد) قابل مصرف و 17 نمونه (2/47 درصد) غیرقابل مصرف بود ند . بالاترین عدد پراکسید در نمو نه های بامیه 8/38 و بالاترین عدد پراکسید در نمونه ها ی زولبیا 65 میلی اکی و الان در کیلوگرم بود. نتیجه گیر ی: از نتایج مطالعه برمی آ ید که بیشتر نمونه ها ی زولبیا و بامیه غیر قابل مصرف می باشند . با توجه به میزان بالای پراکسید در اکثریت نمونه ها و خطراتی که پراکسید بر سلامتی دارد ، برنامه ریزی مداوم و ارائه راهکارهای کاربردی توسط سیاستگزاران و مس و ولین بهداشتی شهرستان ضروری است. | fa_IR |
| dc.format.extent | 184 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی کاشان | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | دوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيض | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Feyz Journal of Kashan University of Medical Sciences | en_US |
| dc.subject | پراکسید | fa_IR |
| dc.subject | زولبیا | fa_IR |
| dc.subject | بامیه | fa_IR |
| dc.subject | کاشان | fa_IR |
| dc.subject | عمومى | fa_IR |
| dc.title | بررسی میزان پراکسید موجود در زولبیا و بامیه های شهر کاشان در سال 1383-1382 | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي | fa_IR |
| dc.citation.volume | 9 | |
| dc.citation.issue | 4 | |
| dc.citation.spage | 56 | |
| dc.citation.epage | 60 | |
