بررسی فراوانی و الگوی پوسیدگی دندان های شیری و عوامل موثر بر آن در کودکان 6-2 ساله شهر همدان در سال 1385

Abstract

سابقه و هدف: تغذیه­ی طولانی با شیشه شیر یا شیر مادر باعث پوسیدگی­های پیش­رونده اولیه می­گردد. نمای کلینیکی دندان­ها در ECC یا تخریب زودرس دندان­های شیری در کودکان، تیپیک بوده و از الگوی خاصی پیروی می­کند. این مطالعه با هدف بررسی شیوع و الگوی ECC و برخی عوامل موثر بر آن در کودکان 6-2 ساله مهدکودک­های شهر همدان در سال 1385 انجام شد. مواد و روش­ها: در این مطالعه توصیفی ـ مقطعـی، 414 کـودک 2 تا 6 سـاله انتخاب و دندان­های آنها توسط دندان­پزشک مورد معاینه قرار گرفت. جهت تعیین نوع شیر مصرفی، طول مدت شیرخوارگی، اضافه کردن مواد قندی به محتوی شیر، تغذیه با شیر در شب و سن شروع مسواک زدن، پرسشنامه­ای تنظیم و توسط والدین در حضور دندان­پزشک تکمیل گردید . داده‌های موجود با نرم‌افزار آماری SPSS ویرایش سیزدهم و آزمون‌های t-test و Chi-Square مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. نتایج: 64/31 درصد از کودکان مورد معاینه، مبتلا به ECC بودند. بیشترین تعداد دندان درگیر، دندان قدامی میانی سمت چپ در فک بالا با فراوانی 01/28 درصد و کمترین دندان درگیر، نیش سمت چپ در فک پایین با فراوانی صفردرصد بودند. بین ابتلا به پوسیدگی و تغذیه از شیر مادر و مدت آن رابطه­ی آماری معنی­داری مشاهده شد. بین ابتلا به پوسیدگی شیر و جنس، سن، طول دوران شیرخوارگی، سن شروع مسواک زدن، افزودن مواد قندی به شیر و نوع آن و تغذیه­ی شبانه از شیر رابطه­ی آماری معنی­داری مشاهده نشد. نتیجه­گیری: در این مطالعه شیوع ECC در جامعه­ی آماری ما بالا بود و بین تغذیه از شیر مادر و مدت آن با ECC ارتباط وجود داشت.