بررسی تاثیر تغییر وضعیت پس از آنژیوگرافی قلبی بر ضربان قلب و فشار خون

Abstract

سابقه و هدف: محدودیت حرکت پس از آنژیوگرافی عروق کرونر به مدت طولانی جهت پیشگیری از بروز عوارض، باعث ایجاد کمردرد در بیماران می‌شود. درد به عنوان یک عامل تنش­‌زا با شروع پاسخ تنش منجر به فعال شدن سیستم سمپاتیک و در نتیجه­ افزایش ضربان قلب و فشار خون می‌شود. این پژوهش جهت تعیین تاثیر تغییر وضعیت بر ضربان قلب و فشار خون بیماران پس از انجام آنژیوگرافی کرونر در سال 1385 در یکی از بیمارستان‌های غیرآموزشی شهر تهران انجام گرفته است. مواد و روش­ها: این پژوهش به روش نیمه­تجربی انجام شده است. نمونه‌ها با استفاده از نمونه‌گیری آسان انتخاب و سپس به روش تصادفی به دو گروه شاهد (35 نفر) و آزمون (35 نفر) تخصیص داده شدند. گروه شاهد بر اساس معمول محیط پژوهش (24 - 8 ساعت خوابیده به پشت) وضعیت داده شد. وضعیت بیماران گروه آزمون در فواصل منظم تغییر داده شد. ضربان قلب، فشار خون، میزان خون­ریزی و هماتوم در دفعات مختلف مورد اندازه‌گیری قرار گرفتند و با استفاده از آزمون‌های آماری t-test ، مجذور کای، آنالیز واریانس با اندازه­های تکراری با یکدیگر مقایسه شدند. نتایج: یافته‌های این پژوهش نشان داد که ضربان قلب و میانگین فشار خون در ساعت ششم و هشتم پس از آنژیوگرافی به میزان معنی‌داری در گروه آزمون کمتر از گروه شاهد است (05/0 p< ). روند تغییرات ضربان قلب و میانگین فشار خون در زمان­های مختلف پس از آنژیوگرافی، تفاوت معنی‌داری را در هر یک از گروه‌های شاهد و آزمون نشان می‌دهد (0001/0 p< ). میزان خون­ریزی و حجم هماتوم بین دو گروه از تفاوت معنی­داری برخوردار نمی‌باشد. نتیجه­گیری: تغییر وضعیت بیماران پس از آنژیوگرافی بر اساس رویه ارایه شده عملی و بدون افزایش میزان عوارض عروقی می‌باشد و با کاهش درد باعث پایدار ماندن شرایط همودینامیک در بیماران مبتلا به بیماری‌های عروق کرونر قلب (که تغییرات شرایط همودینامیک در آنها می‌تواند تهدیدکننده­ی زندگی باشد) می‌شود.