| dc.contributor.author | زارعی یزدلی, محدثه | fa_IR |
| dc.contributor.author | اسلامی, گیلدا | fa_IR |
| dc.contributor.author | زندی, هنگامه | fa_IR |
| dc.contributor.author | موسوی, سید مرتضی | fa_IR |
| dc.contributor.author | کوشا, حسن | fa_IR |
| dc.contributor.author | اخوان, فاطمه | fa_IR |
| dc.contributor.author | کیانی, معصومه | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-23T22:32:52Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-13T22:32:53Z | |
| dc.date.available | 1399-08-23T22:32:52Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-13T22:32:53Z | |
| dc.date.issued | 2014-04-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1393-01-12 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | زارعی یزدلی, محدثه, اسلامی, گیلدا, زندی, هنگامه, موسوی, سید مرتضی, کوشا, حسن, اخوان, فاطمه, کیانی, معصومه. (1393). بررسی ارتباط بین مقاومت آنتی بیوتیکی و اینتگرون کلاس یک در پسودوموناس آئروژینوزا جدا شده از نمونههای بالینی شهر یزد طی سال های 1391 تا 1392. دوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيض, 18(1), 60-67. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 1029-7855 | |
| dc.identifier.issn | 2008-9821 | |
| dc.identifier.uri | http://feyz.kaums.ac.ir/article-1-2181-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/645040 | |
| dc.description.abstract | سابقه و هدف: مقاومت آنتیبیوتیکی در پسودوموناس آئروژینوزا در سالهای اخیر رو به افزایش است. هدف اصلی این تحقیق بررسی ارتباط بین مقاومت آ نتی بیوتیکی و اینتگرون کلاس یک در پسودوموناس آئروژینوزا جدا شده از نمونههای بالینی شهر یزد میباشد. مواد و روشها: این مطالعه مقطعی از اردیبهشت 1391 تا فروردین 1392 روی 144 سویه پسودوموناس آئروژینوزا انجام گردید. در ابتدا تمام نمونهها بهروش بیوشیمیایی شناسایی شده و سپس مقاومت نسبت به آنتیبیوتیکها بهروش دیسک دیفیوژن مطابق با CLSI صورت گرفت. با انجام PCR حضور ژن اینتگراز بررسی گردید. نتایج: در این مطالعه از 144 بیمار مورد مطالعه 9/54 درصد مرد بودند. میانگین سنی بیماران 7/22 ± 9/34 سال بود. میزان مقاومت به آنتی بیوتیکهای مختلف بدین ترتیب بود: جنتامایسین 2/63 درصد، ایمیپنم 5/62 درصد، آمیکاسین3/58 درصد، سفتازیدیم 9/56 درصد، تیکارسیلین 6/55 درصد، توبرامایسین 6/55 درصد، پیپراسیلین 9/54 درصد، سیپروفلوکساسین 6/48 درصد و 3/75 درصد مقاوم به چند دارو بودند. نتایج PCR نشان داد که 119 ایزوله (6/82 درصد ) حامل ژن اینتگرون کلاس یک بودند. نتیجهگیری: در مجموع میتوان گفت که اینتگرون کلاس یک بهطور گسترده در پسودوموناس آئروژینوزاهای جدا شده از نمونههای بالینی دیده میشود. لذا، میتواند باعث انتقال ژنهای مقاومت نسبت به آنتیبیوتیکهای مختلف گردد و بررسی آنتیبوتیکهایی که مقاومت آنها با اینتگرون انجام میگیرد ضروری است. | fa_IR |
| dc.format.extent | 282 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی کاشان | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | دوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيض | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Feyz Journal of Kashan University of Medical Sciences | en_US |
| dc.subject | پسودوموناس آئروژینوزا | fa_IR |
| dc.subject | مقاومت داروئی | fa_IR |
| dc.subject | اینتگرون کلاس یک | fa_IR |
| dc.subject | medicine | fa_IR |
| dc.subject | paraclinic | fa_IR |
| dc.title | بررسی ارتباط بین مقاومت آنتی بیوتیکی و اینتگرون کلاس یک در پسودوموناس آئروژینوزا جدا شده از نمونههای بالینی شهر یزد طی سال های 1391 تا 1392 | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشگاه شهید صدوقی یزد | fa_IR |
| dc.citation.volume | 18 | |
| dc.citation.issue | 1 | |
| dc.citation.spage | 60 | |
| dc.citation.epage | 67 | |
