مقایسه اثر سله برکس و سولفات منیزیم در پیشگیری از زایمان زودرس

Abstract

سابقه و هدف: زایمان زودرس کماکان به­عنوان یک چالش مهم سلامت و یکی از مهمترین علت مرگ و میر در نوزادان شناخته می­شود. هدف از این مطالعه مقایسه اثر سله­برکس خوراکی و سولفات منیزیم وریدی بر زایمان زودرس می­باشد. مواد و روش­ها: این مطالعه به­صورت یک کارآزمایی بالینی دو سو کور بر روی 100 زن مبتلا به انقباضات زوردرس رحمی انجام شد. بیماران به­طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند و یک گروه سله­برکس خوراکی با دوز 100 میلی­گرم دو بار در روز و گروه دیگر سولفات منیزیم وریدی حداکثر برای 48 ساعت دریافت کردند . تاخیر زایمان طی 48 ساعت و عوارض جانبی آن بررسی شدند. نتایج: تفاوتی بین دو گروه از نظر سن مادری، پاریتی و سن حاملگی وجود نداشت . تاخیر زایمان به­مدت 48 ساعت در گروه سله­برکس و سولفات منیزیم برابر بود و در 42 بیمار (86 درصد) در هر گروه مشاهده شد. تعداد زایمان قبل از 48 ساعت نیز در هر دو گروه برابر بود و در هر گروه در 8 بیمار (14 درصد) اتفاق افتاد که اختلاف معنی­داری در دو گروه مورد مطالعه یافت نشد. نتیجه­گیری: این مطالعه نشان داد که سله­برکس به­عنوان یک داروی توکولیتیک، قدرتی برابر با سولفات منیزیم که یک توکولیتیک شناخته شده می­باشد، دارد. با توجه به سهولت بیشتر استفاده، جهت پیشگیری از وقوع زایمان زودرس در خانم ­ های باردار استفاده از آن توصیه می­شود.