نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorتوکلی, فرنازfa_IR
dc.contributor.authorحسینی, سید ابراهیمfa_IR
dc.contributor.authorمختاری, مختارfa_IR
dc.contributor.authorوحدتی, اکبرfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T22:32:48Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T22:32:48Z
dc.date.available1399-08-23T22:32:48Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T22:32:48Z
dc.date.issued2014-04-01en_US
dc.date.issued1393-01-12fa_IR
dc.identifier.citationتوکلی, فرناز, حسینی, سید ابراهیم, مختاری, مختار, وحدتی, اکبر. (1393). اثر تضعیف حافظه و موسیقی آرام در پیدایش وابستگی به مورفین به روش ترجیح مکانی شرطی در موش سوری نر بالغ. دوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيض, 18(1), 1-8.fa_IR
dc.identifier.issn1029-7855
dc.identifier.issn2008-9821
dc.identifier.urihttp://feyz.kaums.ac.ir/article-1-2177-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/645033
dc.description.abstractسابقه و هدف: اعتیاد باعث ایجاد اختلالات رفتاری و فیزیولوژیک می­شود و امروزه یکی از دغدغه­های هر جامعه­ای درمان این بیماری است. هدف از این مطالعه مقایسه اثر آنتاگونیست کولینرژیک با موسیقی آرام بر ایجاد وابستگی به مورفین در موش سوری می­باشد. مواد و روش­ها: در این پژوهش 70 سر موش سوری نر با وزن 35-30 گرم به گروه­های کنترل، شاهد و گروه­های تجربی تقسیم شدند. گروه­های تجربی به­ترتیب با مورفین، تری هگزی فنیدیل، موسیقی آرام، مورفین + تری هگزی فنیدیل و مورفین+موسیقی آرام تیمار شدند. از مورفین به­عنوان یک داروی ایجاد ­کننده وابستگی و از تری هگزی فنیدیل به­عنوان یک فاکتور تضعیف ­کننده حافظه استفاده گردید. هم­چنین، از یک موسیقی بی­کلام جهت بررسی اثر موسیقی آرام­بخش استفاده شد. به­منظور تشخیص میزان وابستگی از روش ترجیح مکانی شرطی (CPP (Conditioned Place Preference استفاده گردید. نتایج: اختلاف معنی­داری در ترجیح مکانی شرطی در گروه کنترل نسبت به گروه­های شاهد، تری هگزی فنیدیل و موسیقی آرام وجود نداشت. مقایسه ترجیح مکانی شرطی در گروه مورفین و کنترل نشان­­دهنده افزایش معنی­دار (05/0≥ P) در گروه مورفین می­باشد. هم­چنین، کاهش معنی­داری (05/0≥ P) در ترجیح مکانی شرطی در گروه مورفین +تری هگزی فنیدیل در مقایسه با گروه مورفین مشاهده ­شد. گروه مورفین+موسیقی آرام افزایش معنی­داری (05/0≥ P) در ترجیح مکانی شرطی در مقایسه با گروه مورفین نشان دادند و این نتایج تا 8 روز پس از ترک تیمار با دارو و موسیقی ادامه داشت. نتیجه­گیری: احتمالا تری هگزی فنیدیل و موسیقی آرام به­ترتیب با مهار و افزایش فعالیت نورون­های دوپامینرژیک، CPP القا شده با مورفین را کاهش و افزایش می­دهند.fa_IR
dc.format.extent305
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی کاشانfa_IR
dc.relation.ispartofدوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيضfa_IR
dc.relation.ispartofFeyz Journal of Kashan University of Medical Sciencesen_US
dc.subjectحافظهfa_IR
dc.subjectمورفینfa_IR
dc.subjectتری هگزی فنیدیلfa_IR
dc.subjectموسیقیfa_IR
dc.subjectوابستگی داروییfa_IR
dc.subjectاعتیادfa_IR
dc.subjectmedicinefa_IR
dc.subjectparaclinicfa_IR
dc.titleاثر تضعیف حافظه و موسیقی آرام در پیدایش وابستگی به مورفین به روش ترجیح مکانی شرطی در موش سوری نر بالغfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقاتfa_IR
dc.citation.volume18
dc.citation.issue1
dc.citation.spage1
dc.citation.epage8


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد