| dc.contributor.author | امیرساسان, رامین | fa_IR |
| dc.contributor.author | ساری صراف, وحید | fa_IR |
| dc.contributor.author | پورقلی, طاهره | fa_IR |
| dc.contributor.author | آرمان‌فر, مصطفی | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-23T22:32:17Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-13T22:32:17Z | |
| dc.date.available | 1399-08-23T22:32:17Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-13T22:32:17Z | |
| dc.date.issued | 2015-07-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1394-04-10 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | امیرساسان, رامین, ساری صراف, وحید, پورقلی, طاهره, آرمان‌فر, مصطفی. (1394). مقایسه تاثیر فعالیت ترکیبی استقامتی مقاومتی در مقابل مقاومتی استقامتی بر هورمون رشد و عامل رشد شبه انسولینی-1 دختران نابالغ غیر ورزشکار. دوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيض, 19(3), 214-222. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 1029-7855 | |
| dc.identifier.issn | 2008-9821 | |
| dc.identifier.uri | http://feyz.kaums.ac.ir/article-1-2703-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/644993 | |
| dc.description.abstract | سابقه و هدف: اثرات آنابولیک فعالیت ورزشی در کودکان و نوجوانان به‌واسطه هورمون رشد (GH) و عوامل رشد شبه انسولینی (IGF-I) روی می‌دهند. مطالعه حاضر به تعیین تاثیر فعالیت ترکیبی استقامتی مقاومتی در مقابل مقاومتی استقامتی بر عوامل رشدی دختران نابالغ غیرورزشکار می‌پردازد.مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی، 16 دختر نابالغ (11-9 ساله) شهر تبریز پس از همگن‌سازی به لحاظ شاخص‌های توان هوازی و آمادگی عضلانی، به طور تصادفی به دو گروه فعالیت استقامتی مقاومتی (گروه اول) و گروه مقاومتی استقامتی (گروه دوم) تقسیم شدند. فعالیت هر دو گروه شامل یک بخش استقامتی (20 دقیقه فعالیت هوازی با شدت 70-60 درصد VO2max روی تردمیل) و یک بخش مقاومتی (شامل حرکات جلو بازو، پشت بازو، پرس سینه، پروانه، بازکردن زانو، پرس پا با شدت 60 درصد یک تکرار بیشینه، یک ست با 12-10 تکرار) با ترتیب اجرای متفاوت بود. قبل، بلافاصله و 2 ساعت بعد از فعالیت مقادیر GH و IGF-1 اندازه‌گیری شد. نتایج: سطوح GH در هر دو گروه بلافاصله بعد از فعالیت (39/3 در مقابل 8/1 نانوگرم بر میلی‌لیتر) نسبت به شرایط استراحتی (77/0 در مقابل 72/0 نانوگرم بر میلی‌لیتر) افزایش معنی‌داری یافت (017/0=P). با این حال، سطوحGH (97/0 در مقابل 18/0 نانوگرم بر میلی‌لیتر) به طور قابل توجهی پس از 2 ساعت کاهش یافت (012/0=P). افزایشGH در گروه استقامتی مقاومتی بالاتر از گروه مقاومتی استقامتی بود. سطوح IGF-1 در دو گروه تمرین، قبل، بلافاصله و 2 ساعت بعد از فعالیت، اختلاف معنی‌داری نداشت. نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج مطالعه حاضر به نظر می‌رسد تمرین ترکیبی استقامتی مقاومتی گزینه‌ی تمرینی مناسب‌تری برای افزایش ترشح عوامل رشدی دختران نابالغ غیرورزشکار باشد. | fa_IR |
| dc.format.extent | 256 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی کاشان | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | دوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيض | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Feyz Journal of Kashan University of Medical Sciences | en_US |
| dc.subject | هورمون رشد | fa_IR |
| dc.subject | عامل رشد شبه انسولینی-1 | fa_IR |
| dc.subject | فعالیت استقامتی | fa_IR |
| dc.subject | فعالیت مقاومتی | fa_IR |
| dc.subject | دختران نابالغ | fa_IR |
| dc.subject | عمومى | fa_IR |
| dc.title | مقایسه تاثیر فعالیت ترکیبی استقامتی مقاومتی در مقابل مقاومتی استقامتی بر هورمون رشد و عامل رشد شبه انسولینی-1 دختران نابالغ غیر ورزشکار | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشگاه تبریز | fa_IR |
| dc.citation.volume | 19 | |
| dc.citation.issue | 3 | |
| dc.citation.spage | 214 | |
| dc.citation.epage | 222 | |
