همبستگی سطح بیلی روبین گزارش شده از طریق روش بیلی روبینومتری جلدی و بیلی روبین سرم در نوزادان ترم ایکتریک قبل و حین فوتوتراپی

Abstract

سابقه و هدف: ایکتر از بیماری ­ های شایع دوران نوزادی است. اندازه ­ گیری بیلی ­ روبین سرم برای نوزادان دردناک بوده و منجر به افزایش ریسک عفونت در آن ­ ها می شود. لذا، یافتن روش ­ های غیرتهاجمی با دقت بالا مورد توجه محققین است . در این مطالعه ارتباط بین بیلی ­ روبین جلدی با بیلی ­ روبین سرم قبل و حین از فوتوتراپی در نوزادان ایکتریک مورد بررسی قرار می­گیرد . مواد و روش­ها: در این مطالعه توصیفی از نوع همبستگی 200 نوزاد ایکتریک ترم 1 تا 7 روزه مراجعه­کننده به بخش نوزادان بیمارستان شهید بهشتی کاشان از تاریخ تیر تا دی­ماه 90 وارد مطالعه شدند. از کلیه نوزادان در بدو ورود و 8 ساعت پس از شروع فوتوتراپی یک نمونه خون وریدی همراه بیلی­روبین جلدی از ناحیه پیشانی و استرنوم گرفته شد و سپس همبستگی داده­ها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: از مجموع 200 نوزاد، 102 نوزاد دختر و 98 نوزاد پسر بودند و میانگین سن آنها 7/1 ± 5/4 روز بود . ضریب همبستگی میان بیلی­روبین سرم قبل از فوتوتراپی با بیلی­روبین اندازه­گیری شده از پیشانی 83/0 و با بیلی­روبین اندازه­گیری شده از استرنوم 71/0 به­دست آمد که هر دو معنی­دار بو د (001/0 > P) . ضریب همبستگی میان بیلی­روبین سرم پس از فوتوتراپی با بیلی­روبینومتری جلدی از پیشانی نیز 76/0 و با استرنوم 49/0 بود (001/0>P) . نتیجه گیری: بیلی روبینومتری جلدی جایگزین مناسبی جهت ارزیابی بیلی ­ روبین سرم در نوزادان ایکتریک ترم نیازمند درمان می باشد و از بیلی­روبین جلدی به ­ ویژه از پیشانی می­توان در غربال­گری نوزادان مبتلا به زردی و پیگیری آنها در حین فوتوتراپی استفاده نمود .