آنالیز پلی مورفیسم ژنCTLA-4 به عنوان مارکر توسعه مهارکننده ها در بیماران ایرانی مبتلا به هموفیلی نوع A

Abstract

سابقه و هدف: بروز مهارکننده علیه فاکتور انعقادی VIII اصلی­ترین مشکل درمان بیماران مبتلا به هموفیلی A است. اخیرا ارتباط پلی ­مورفیسم­ های برخی از ژن­ های دخیل در سیستم ایمنی با توسعه مهارکننده­ها مشخص شده است. گزارش­ ها نشان داده ­اند که آنتی­ ژن 4 وابسته به لنفوسیت T سیتوتوکسیک (CTLA-4) نقش مهمی در تنظیم فعالیت سلولT برعهده داشته و بنابراین پلی­مورفیسم ژن CTLA-4 با استعداد ژنتیکی به بیماری­ های گوناگون خودایمنی مرتبط می­شود. در این مطالعه برای اولین بار ارتباط بین پلی­ مورفیسم ژن CTLA-4 و توسعه مهارکننده در بیماران هموفیل نوع A ایرانی صورت گرفته است. مواد و روش‌ها: در این مطالعه مورد-شاهدیDNA ژنومی از نمونه­ های خون 55 بیمار هموفیلی A دارای مهارکننده و 45 بیمار هموفیلی A بدون مهارکننده استخراج شد. سپس، تعیین ژنوتیپ ژن CTLA-4 با استفاده از روش Tetra Primer ARMS PCR انجام شد. به­ علاوه، پلی­ مورفیسم ­های تک­نوکلئوتیدی ژن CTLA-4 با استفاده از روش توالی ­یابی DNA مورد ارزیابی قرار گرفتند. از­طرف­ دیگر، نقش فاکتور محیطی ابتلا به عفونت HCV در بیماران هموفیل دارای مهارکننده و بدون آن تعیین شد. نتایج: یافته­ های مطالعه نشان داد که هیچ­گونه ارتباط معنی­داری بین بروز مهارکننده ­ها با آلل­ها و ژنوتیپ­ های مختلف ژن CTLA-4 وجود ندارد (0/05>P). به­ علاوه، تفاوت معنی­ داری بین ابتلا به عفونت HCV و توسعه مهارکننده­ها مشاهده شد (0/05P<). نتیجه­ گیری: پلی­مورفیسم ژن CTLA-4 در ایجاد مهارکننده علیه فاکتور انعقادی در بیماران ایرانی با هموفیلی نوع A نقشی ندارد.