اثر عصاره دانه کهورک بر استرس اکسیداتیو ناشی از تیواستامید در موش صحرایی

Abstract

سابقه و هدف: در این مطالعه تجربی اثر عصاره هیدروالکلی دانه کهورک بر استرس اکسیداتیو ناشی از تیواستامید در موش صحرایی بررسی شده است. مواد و روش­ ها: تعداد 30 سرموش صحرایی نر به­ طور تصادفی در سه گروه شاهد سالم، کنترل مثبت (دریافت­ کننده تیواستامید) و گروه دریافت کننده تیواستامید و تحت تیمار با عصاره دانه کهورک ( mg/kg100) تقسیم شدند. استرس اکسیداتیو با سه تزریق داخل صفاقی تیواستامید mg/kg50 به­ فاصله 24 ساعت القا شد. عصاره هیدروالکلی دانه کهورک ( mg/kg100) به­ صورت خوراکی به­ مدت 21 روز تجویز شد. گروه شاهد سالم و گروه استرس اکسیداتیو بدون تیمار سرم فیزیولوژی دریافت کردند. در پایان آزمایش، از قلب موش­ ها خونگیری به ­عمل آمد و فعالیت آنزیم ­های کاتالاز و سوپراکسید دیسموتاز سرمی بررسی شد. همچنین پس از آسان­کشی، نمونه ­های بافت کبد و کلیه جهت بررسی پراکسیداسیون لیپیدی جدا گردید. نتایج: فعالیت آنزیم­ های کاتالاز و سوپراکسید دیسموتاز در گروه مسموم شده با تیواستامید به­ طور معنی ­داری کمتر از گروه شاهد سالم بود (0/001<P). تیمار با عصاره دانه کهورک فعالیت آنزیم­های مذکور را در مقایسه با گروه کنترل مثبت افزایش داد (0/001<P). همچنین، بعد از سه هفته تیمار، عصاره دانه کهورک توانست مالون دی­آلدئید بافت کبد را در مقایسه با گروه کنترل مثبت به­ طور معنی­ داری کاهش دهد (0/05< P). نتیجه­ گیری: در مجموع می­ توان گفت عصاره هیدروالکلی دانه گیاه کهورک در برابر استرس اکسیداتیو ناشی از تیواستامید در موش صحرایی اثر حفاظتی دارد.