اثر تمرینات استقامتی و مصرف تاکسول بر سطوح سیکلواکسیژناز-2 و پروستاگلاندینE2 در بافت کبد موش‌های مبتلا به سرطان گردن رحم

Abstract

سابقه و هدف: گیاهان دارویی خاصیت ضد سرطانی قوی دارند. ورزش نیز یکی از عوامل سبک زندگی است که خطر ابتلا به سرطان را کاهش می­ دهد. هدف از این پژوهش اثر تمرینات استقامتی و تاکسول بر سطوح سیکلواکسیژناز-2 و پروستاگلاندینE2 در بافت کبد موش­ های سوری مبتلا به سرطان گردن رحم بود. مواد و روش­ها: در این مطالعه تجربی 35 سر موش ماده C57 به ­طور تصادفی به پنج گروه 7 تایی کنترل (سالم)، کنترل (سرطان)، مکمل (سرطان)، تمرین و مکمل (سرطان) و تمرین (سرطان) تقسیم شدند. کاشت تومورهای سرطانی در زیر پوست بخش فوقانی لگن انجام شد. پروتکل تمرینی استقامتی شامل پنج جلسه در هفته، 50 دقیقه در هر جلسه با سرعت 14-18 متر بر ثانیه به­ مدت شش هفته اجرا شد. مقدار 60 میلی­ گرم/کیلوگرم/روز، تاکسول نیز به­ صورت درون­ صفاقی تزریق شد. متغیرهای وابسته تحقیق 24 ساعت پس از آخرین چلسه برنامه تمرینی به ­وسیله دستگاه الایزا اندازه­ گیری شد. نتایج: مصرف تاکسول و تمرینات استقامتی سطوح سیکلواکسیژناز-2 و پروستاگلاندینE2 بافت کبد موش­ های C57 مبتلا به سرطان گردن رحم را کاهش داد. نتیجه­ گیری: القای بافت سرطانی در موش سوری موجب افزایش مقادیر سیکلواکسیژناز-2 و پروستاگلاندینE2 در بافت کبد شده و تمرینات استقامتی به همراه مصرف تاکسول می ­تواند آنها را بکاهد.