اثر درمان ترکیبی رزوراترول و ورزش های تناوبی و تداومی بر سطح بیومارکرهای آپوپتوتیک بافت قلبی در موش های نر مبتلا به کبد چرب غیرالکلی

Abstract

سابقه و هدف: کبد چرب غیرالکلی (Non-alcoholic fatty liver disease; NAFLD) یکی از شایع­ ترین اختلالات مزمن کبدی می­باشد. در این مطالعه تاثیر درمان با رزوراترول به ­تنهایی و یا همراه با تمرین­ های ورزشی روی آپوپتوز سلول­ های بافت قلبی در موش ­های مبتلا به کبد چرب غیرالکلی مورد بررسی قرار گرفته است.

مواد و روش ­ها: در این مطالعه تجربی تعداد 56 سر موش نر نژاد ویستار به گروه کنترل و 7 زیرگروه تجربی NAFLD شامل بیمار، سالین، گروه ­های دریافت­ کننده رزوراترول، ورزش تناوبی، ورزش تداومی، رزوراترول+ورزش تناوبی، و رزوراترول+ورزش تداومی تقسیم شدند. پروتئین ­های Bax و Bcl2 در بافت قلبی به ­روش ELISA اندازه گیری گردید.

نتایج: غلظت Bax در بافت قلبی گروه­ های بیمار و سالین (به­ترتیب 83/5±95/29 و 83/5±37/28 نانوگرم در میلی­گرم پروتئین) به ­طور معنی­ داری بیشتری از سایر گروه­ ها بود (0/0001>P). و غلظت Bcl2 در این گروه ­ها به­ طور معنی­ داری کاهش یافته بود (0/0001>P). همچنین، میانگین نسبت Bax/Bcl2 در گروه­ های بیمار (65/7±02/23) و سالین (29/5±43/20) در مقایسه با سایر گروه ها به­ طور معنی­ داری بیشتر بود (0/001>P). تجویز رزوراترول به ­تنهایی و یا در ترکیب با تمرین­ های ورزشی سبب کاهش معنی­ دار غلظت Bax و افزایش معنی­دار سطح Bcl2 در بافت قلبی شد (0/001>P).

نتیجه­گیری: بیماری NAFLD با افزایش سطح بیومارکرهای آپوپتوتیک در سلول­ های قلبی همراه می باشد. اگرچه تجویز رزوراترول به ­تنهایی دارای خواص ضد آپوپتوزی می­ باشد، اما درمان ترکیبی آن با تمرین ورزشی موثرتر می­ باشد.