اثر کورکومین بر شاخص های هماتولوژی و بیوشیمیایی گلبول های قرمز در موش های صحرایی مصرف کننده اکستازی

Abstract

سابقه و هدف: استفاده از قرص ­های اکستازی یا MDMA (3،4- متیلن دی اکسی مت آمفتامین) آسیب ­های شدیدی بر سیستم ­های مختلف بدن از جمله سلول­ های خونی دارد. در این مطالعه اثرات محافظتی کورکومین (عصاره زرد چوبه) بر گلبول ­­های قرمز و شاخص ­های هماتولوژی و بیوشیمیایی آن در موش ­های صحرایی مصرف ­کننده اکستازی مطالعه گردید. مواد و روش ­ها: در این مطالعه تجربی 40 سر موش صحرایی نر بالغ به 5 گروه زیر تقسیم شدند: گروه 1: کنترل، گروه 2: دریافت کننده MDMA، گروه 3: دریافت کننده MDMA و کورکومین، گروه 4: دریافت کننده MDMA به ­مدت 15 روز و سپس 15 روز دیگر عدم دریافت دارو، گروه 5: دریافت کننده MDMA به­ مدت 15 روز و سپس 15 روز دیگر دریافت کورکومین. نمونه خون از قلب جمع­ آوری شد و اسمیر خونی برای بررسی مورفولوژی سلول­ های خونی تهیه گردید. نتایج: میانگین سطح گلبول­های قرمز در گروه­ های دریافت کننده MDMAنسبت به گروه کنترل کاهش معنی­ داری داشت. هنگام استفاده از کورکومین همراه با MDMA و بعد از مصرف آن میانگین سطح گلبول­ های قرمز و هموگلوبین نسبت به گروه کنترل کاهش معنی­ داری داشت. همچنین، کاهش تعداد گلبول­ های قرمز در گروه ­های دریافت ­کننده کورکومین نسبت به گروه­های MDMA نیز معنی­دار بود. سطح بیلی ­روبین تام در همه گروه­ های مطالعه نسبت به گروه کنترل افزایش معنی­ دار داشت. نتیجه­ گیری: اثر مصرف کورکومین ­همراه با مصرف اکستازی و بعد از آن به احتمال زیاد مربوط به جذب گوارشی بالای MDMA توسط کورکومین و یا متابولیزه نشدن MDMA در هنگام استفاده از کورکومین می ­باشد.