بررسی شیوع لیشمانیوز جلدی در شهرستان کاشان، سالهای 79-1373

Abstract

سابقه و هدف: ‌با توجه به افزایش سالانه موارد لیشمانیوز جلدی در نقاط مختلف کشور و بروز مشکلات فردی و صرف هزینه‌های سنگین اقتصادی برای بیماران مبتلا، این مطالعه به منظور تعیین شیوع لیشمانیوز جلدی در بیماران مراجعه‌کننده به آزمایشگاه‌های تشخیص طبی شهرستان کاشان طی سالهای 79-1373 انجام گردید. مواد و روش‌ها: تحقیق به روش توصیفی روی تمامی بیمارانی که به طور مستقیم مراجعه نمودند،‌ انجام گرفت، سن، جنس، شغل، محل سکونت و تعداد ضایعه در فرم اطلاعاتی ثبت گردید و به منظور مشاهده جسم لیشمن از افرادی که دارای ضایعه مشکوک بودند،‌ نمونه‌برداری صورت گرفت که پس از رنگ‌آمیزی با گیمسا با کمک میکروسکوپ نوری توسط متخصص انگل‌شناسی مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها: در این مدت،‌ 3028 نفر مورد مطالعه قرار گرفتند که 8/50درصد مذکر, 2/49 درصد مونث بودند. بیشترین فراوانی آلودگی (9/37 درصد) در گروه سنی 10- 0سال بود. هم‌چنین 3/30 درصد افراد مبتلا بیش از یک زخم فعال داشتند بیشترین فراوانی زخم‌ها (6/45 درصد) در دست‌ها مشاهده گردید. یافته دیگر تحقیق نشان داد بیشترین میزان آلودگی در ماه‌های آبان و آذر (20 و 26درصد) و کمترین آن در تیرماه (5/2 درصد) می‌باشد. بیشترین مـوارد ابتلا 40 درصد در سال 1375 و کمترین آن (3/4 درصد) در سال 1378 بود. نتیجه‌گیری: باتوجه به شیوع لیشمانیوز حنجری در منطقه مورد بررسی در سالهای مختلف لازم است در زمینه کنترل و پیشگیری از لیشمانیوز اقدامات بهداشتی موثر و همه‌جانبه به عمل آید تا ضمن جلوگیری از انتشار بیماری، موجبات سلامت جامعه را فراهم سازد.