اثر سترون سازی با گاز اکسید اتیلن بر خواص القای استخوان سازی پودر دمینرالیزه استخوان آلوگرافت

Abstract

سابقه و هدف: یکی از روش‌های سترون‌سازی استخوان‌های آلوگرافت، جهت کاهش خطر انتقال بیماری‌های عفونی، استفاده از گاز اکسید اتیلن می‌باشد. این مطالعه به منظور بررسی اثرات این گاز بر خواص القای استخوان‌سازی پودر استخوان دمینرالیزه انجام شده است. مواد و روش‌ها: این تحقیق به روش تجربی و در مدل حیوانی انجام شد. پودر استخوان دمینرالیزه سترون شده با گاز اکسید اتیلن به عنوان گروه مورد بررسی و پودر استخوان دمینرالیزه تهیه شده به روش آسپتیک به عنوان گروه شاهد در نظر گرفته شد. 30 میلی‌گرم پودر استخوان از هر گروه ب ه صورت مجزا در عضلات کنار مهره‌ای چپ و راست 18 موش صحرایی ( Rat ) کاشته شدند و پس از 4 هفته نمونه‌های پیوند شده همراه با حاشیه 5/0 سانتی‌متر برداشت شده، قابلیت تحریک استخوان‌سازی در دو گروه با بررسی هیستوپاتولوژیک مقایسه گردید. نتایج: در بررسی نمونه‌های شاهد ب ه جز یک مورد در بقیه نمونه‌ه ا (4/94 درصد ) شواهدی از تشکیل بافت جدید استخوانی مشاهده شد که این تغییرات در گروه مورد بررسی در 14 نمونه (7/77 درصد ) مشاهده شد. این اختلاف از نظر آ ماری معنی‌دار نبود. تشکیل سلول‌های استخوان‌ساز در گروه شاهد 8/88 درصد و در گروه مورد بررسی 50 درصد بود . (05/0 p> ). نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد استفاده از گاز اکسید اتیلن در دمای 42 درجه سانتی‌گراد جهت سترون‌سازی نهایی پودر استخوان دمینرالیزه، تاثیر عمده‌ای بر خواص القای استخوان‌سازی آن ندارد. بنابراین استفاده از روش سترون‌سازی نهایی با گاز اکسید اتیلن اگرچه مطلوب نیست ولی مناسب به نظر می‌رسد .