بررسی خصوصیات آنتی اکسیدانی، ضدّسرطانی و ضدّالتهابی نانوذرّات نقره تولیدشده با استفاده از عصاره آبی دورریخت گیاه ریواس (Rheum ribes L.)

Abstract

سابقه و هدف: این مطالعه با هدف ارزیابی توان آنتی­ اکسیدانی، ضدّالتهابی و ضدّسرطانی نانوذرّات نقره تولیدشده با عصاره آبی دورریخت گیاه ریواس (Rheum ribes L.) طراحی شد.

مواد و روش ­ها: 10 گرم پودر دورریخت گیاه ریواس را با 100 میلی ­لیتر آب مقطر در یک بشر به همراه مگنت بر روی هات پلیت استیرر در دمای 37 سانتی ­گراد به­ مدت یک ­ساعت برای تهیه عصاره آبی قرار دادیم. سپس از کاغذ صافی عبور داده، با نیترات نقره مخلوط شده، به مدت 3 ساعت در هات پلیت استیرر و مگنت جهت تولید نانوذرّات نقره قرار گرفت. با روش­های پارتیکل سایز، (X-Ray Diffractometer)XRD ،FT-IR (طیف­ سنجی تبدیل فوریه مادون قرمز) و TEM (میکروسکوپ الکترونی عبوری) جهت بررسی خصوصیات نانوذرّات نقره تولیدشده، MTT (3-[4 و 5-دیمتیل تیازول-2-ئیل]-2-5-دیفنیل تترازولیوم برومید) جهت ارزیابی قدرت سلول­کشی و ترکیبات ABTS (2،2 آزینو بیس (3-اتیل بنزوتیازولین 6- سولفونیک اسید)) و DPPH )1،1- دیفنیل-2- پیکریل- هیدرازیل) برای سنجش ظرفیت آنتی­اکسیدانی نانوذرّات استفاده شد. نتایج: اندازه نانوذرّات نقره سنتزشده 28 نانومتر بود. میزان دوز مؤثر آنتی ­اکسیدانی برای ترکیبات ABTS و DPPH، 200 میکروگرم بر میلی­ لیتر و میزان دوز سمّیت بر سلول­های ردهHDF ، Huvec و MCF-7 برای 24 ،48 و 72 ساعت تیمار مقادیر (30، 25 و 12)؛ (2/13، 11 و 10)؛ (10، 9 و 8) میکروگرم بر میلی­ لیتر حاصل شد. نتیجه ­گیری: نانوذرّات نقره تولیدشده با استفاده از عصاره آبی دورریخت گیاه ریواس می‌تواند دارای پتانسیل جهت استفاده به ­عنوان یک روش درمانی در مقابله با سرطان ­باشد.