علل و انگیزه های اقامت در سرای سالمندان از دیدگاه سالمندان اسکان یافته

Abstract

سابقه و هدف: با پیر شدن جمعیت، افزایش تقاضا برای خدمات مراقبت طولانی مدت مورد انتظار است. از آنجا که مهم­ترین جا به جایی تاثیرگذار بر سالمندان، ورود به سرای سالمندان شناخته شده، درک علل و انگیزه­های اقامت در سرای سالمندان برای ایجاد برنامه­هایی در به تاخیرانداختن یا پیشگیری از ورود به سرای سالمندان اهمیت دارد. پرسش پژوهش، علل و انگیزه­ی اقامت در سرای سالمندان از دیدگاه سالمندان مقیم چیست؟، می­باشد. مواد و روش­ها: در این مطالعه از روش یدیده­شناسی (فنومنولوژی) استفاده شده است. نمونه­ها از میان سالمندان مقیم در سراهای سالمندان خصوصی و دولتی شهر اصفهان انتخاب گردیده­اند. نمونه­گیری مبتنی بر هدف بوده و تا اشباع اطلاعات که در آخر، شمار شرکت­کنندگان به 10 نفر رسید، ادامه یافت. شرکت­کنندگان این پژوهش شامل 7 زن و 3 مرد در محدوده­ی سنی 85-66 ساله بودند. پژوهش­گر از مصاحبه و یادداشت­برداری در عرصه برای جمع­آوری داده­ها بهره گرفت. روش کلایزی جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات به کار رفته و استحکام این مطالعه بر اساس دو معیار اطمینان­پذیری و باورپذیری بوده است. نتایج: به طورکلی دو مفهوم اصلی به دست آمده از داده­ها عبارت بودند از؛ 1ـ ورود اختیاری 2ـ ورود اجباری. زیرمفهوم­های ورود اختیاری عبارتند از: ورود با موافقت قبلی، ورود به خاطر مشکلات مالی و خانوادگی و ورود اجباری شامل؛ ورود با فریب، ورود در حالت ناهوشیار بودند، که هر کدام از این­ها دارای زیرمفهوم­هایی بودند. نتیجه­گیری: بعضی سالمندان، به خاطر گرفتن مراقبت و یا فرار از مشکلات خانوادگی به طور داوطلبانه و بعضی به طور اجباری با تمایل مراقبین خانوادگی در سرای سالمندان اسکان یافته بودند. توانایی خانواده، دوستان، همسایگان و دیگر مراقبین جامعه محور را می­توان در فراهم کردن حمایت تقویت کرد.