کاربرد توام شاخص دمای تر گوی سان و ضربان قلب در شرایط آب و هوایی گرم: راهنمایی برای برآورد بهتر استرین گرمایی

Abstract

سابقه و هدف: کار در شرایط آب و هوایی گرم به خصوص در فصل تابستان موجب بروز استرین گرمایی در کارگران می شود. شاخص دمای ترگویسان(WBGT) به دلیل به حساب نیاوردن فاکتورهای غیرمحیطی، دارای محدودیت ذاتی در برآورد استرین گرمایی است. هدف از این مطالعه بررسی کاربرد توام شاخص WBGTو مولفه ضربان قلب شاخص استرین فیزیولوژیکی (PSIHR) در برآورد استرین گرمایی در شرایط آب و هوایی گرم بود.مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی بر روی 122 مرد در مرکز و جنوب ایران (51 نفر از کارکنان شرکت ذوب آهن اصفهان و 71 نفر از کارکنان شرکت ملی صنایع پتروشیمی عسلویه) طی ماه های تیر و شهریور سال 1389 انجام شد. شاخص WBGT، ضربان قلب و دمای داخل مجرای گوش در حالت استراحت و کار اندازه گیری شد. از آماره های توصیفی و تحلیل رگرسیون لجستیک برای تحلیل داده ها استفاده شد.نتایج: نتایج تحلیل رگرسیون لجستیک نشان داد که شاخص WBGT پیش بینی کننده ضعیفی برای استرین گرمایی است؛ به طوری که میزان حساسیت و ویژگی آن به ترتیب برابر 53 و 65 درصد بود، ولی کاربرد توام شاخص های WBGT و PSIHR پیش بینی کننده بهتری برای استرین گرمایی است. میزان حساسیت و ویژگی استفاده توام از این دو شاخص به ترتیب 75 و 69 درصد بود.نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، کاربرد توام شاخص های PSIHR و WBGT ابزار مفیدی برای برآورد بهتر استرین گرمایی در شرایط آب و هوایی گرم جنوب و مرکز ایران است.