بررسی اثر لوله گذاری داخل معده بر علایم حیاتی نوزادان در ساعت اول تولد

Abstract

سابقه و هدف: گذاشتن لوله داخل معده از طریق بینی در نوزادان به منظور بررسی ناهنجاری های مادرزادی بینی، مری و معده در ساعات اولیه تولد ممکن است سبب بروز عوارض گردد که ناشی از تحریک رسپتورهای واگ موجود در ته حلق می باشد و به شکل برادی کاردی، آپنه یا سیانوز تظاهر می یابد. جهت تعیین عوارض لوله گذاری داخل معده در علایم حیاتی نوزادان این تحقیق در بخش زنان و زایمان بیمارستان جواهری وابسته به دانشگاه آزاد اسلامی در سال 79-1378 صورت پذیرفت. مواد و روش ها: تحقیق به روش کارآزمایی بالینی بر روی 550 مادر و نوزاد آن ها انجام گرفت. نوزادان به طور تصادفی به گروه های مورد و شاهد تقسیم شده و در گروه شاهد پس از کنترل علایم حیاتی، لوله گذاری داخل معده مطابق روش استاندارد در 15 دقیقه اول تولد به عمل آمد و تاثیر آن بر روی تعداد ضربان قلب و تنفس و رنگ پوست بررسی گردید. در گروه مورد علایم حیاتی بدون لوله گذاری دو نوبت با فاصله یک دقیقه ثبت شدند. یافته ها: تعداد ضربان قلب نوزادان گروه مورد در نوبت اول معاینه 14.5±151.6 بود در نوبت دوم به تعداد 19.7±150 تعداد رسید و تغییری معادل 7.2±1.6 یا 1.1% را نشان داده است. در گروه شاهد تعداد ضربان قلب 14±152.8 بود که پس از لوله گذاری به 15.8±155.3 افزایش یافته، تغییری معادل 8.2±2.5 ضربه در دقیقه یا 1.6% را نشان داده است (NS). تعداد تنفس نوزادان گروه مورد 11.6±54.8 بوده و پس از یک دقیقه 11.3±54.7 گزارش شده که تغییری معادل 4.5±0.1 یا 0.2% را نشان می دهد. تعداد تنفس نوزادان گروه شاهد 10.8±53.6 بوده که پس از لوله گذاری به میزان 9.8±53.7 رسیده و تغییری معادل 6.5±0.1 نفس در دقیقه یا 0.2% را نشان داده است (NS). بروز سیانوز مرکزی پس از یک دقیقه از معاینه اول در 3 نوزاد گروه مورد مشاهده گردید (1.1%) و در مقابل 7 نوزادی که پس از لوله گذاری دچار سیانوز شدند (2.6%) (NS). نتیجه گیری و توصیه ها: لوله گذاری داخل معده تاثیری بر علایم حیاتی نوزادان در ساعت اول تولد ندارد. بررسی تاثیر زمان لوله گذاری بر عوارض آن را توصیه می نماید.